ولوواژینیت، ولووییت یا واژینیت (به انگلیسی: Vaginitis) یک التهاب یا عفونت در ناحیه مهبل یا واژن است. ولوواژینیت می‌تواند زنان، دختران و کودکان را تحت تأثیر قرار دهد که از علائم آن خارش واژن می‌باشد.
ولوواژینیت چیست؟
ولوواژینیت یک التهاب یا عفونت واژن است. این یک بیماری شایع است که زنان و دختران را در هر سنی می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد و از علائم آن خارش واژن می‌باشد. این بیماری علت‌های متفاوتی دارد و بانام‌های ولووییت و واژینیت شناخته می‌شود. بسیاری از موارد می‌تواند باعث ایجاد عفونت در ناحیه واژن می‌شود. مخمر، ویروس‌ها، انگل‌ها، عفونت‌های مقاربتی می‌توانند باعث ایجاد عفونت در واژن شوند.
ولوواژینیت در کودکان یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در کودکان می‌باشد که با ترشح، احساس ناراحتی، خارش و گاهی علائم ادراری نیز همراه می‌باشد. ولوواژینیت در کودکان می‌تواند با استحمام روزانه، آستروئیدها و آنتی‌بیوتیک‌های موضعی با دوز کم درمان شود. یکی از مهم‌ترین موارد بهداشتی در کودکان حمام می‌باشد و همچنین پوشیدن لباس‌زیر مناسب که می‌تواند از بروز دوباره عفونت جلوگیری کند.
بیشتر بخوانید: انواع ترشحات واژن و علت آن
ولوواژینیت در صورت درمان صحیح به سرعت درمان می‌شود. البته اگر در یک هفته بهبودی حاصل نشد به پزشک مراجعه کنید. ممکن است متوجه شوید که روش‌های درمانی جایگزین مؤثرتر باشد. اگر مخمر باعث ایجاد ولوواژینیت شود، این را بدانید که ممکن است عفونت برگردد و همچنین معمولاً به‌راحتی با درمان‌های خانگی این عفونت درمان می‌شود.
انواع عفونت مهبل
سه نوع واژینیت خانم‌ها را درگیر می‌کند:
۱- قارچی: افزایش رشد قارچ‌ها مانند کاندیدا آلبیکنس در مهبل به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری اتفاق می‌افتد که علائم آن شامل:
- سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت
- ترشحات سفید متراکم
- بوی خفیف
بوده و درمان آن شامل کرم‌ها یا شیاف‌های مهبلی ضدقارج می‌باشد.
۲- تریکوموناسی: تریکوموناس واژینالیس نوعی انگل تک یاخته‌ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌شود علائم آن شامل:
- خارش و سوزش و تورم شدید مهبل
- ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد – سبز
- بوی نامطبوع ماهی
- درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی
بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد. اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می‌شوند. همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می‌شود.
۳- باکتریایی: که باعث واژینوز باکتریایی می‌شوند که ناشی از رشد شدید باکتری‌ها در مهبل می‌باشد که می‌تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد. علائم آن شامل:
- خارش، سوزش و تورم مهبل
- ترشحات آبکی خاکستری
- بوی نامطبوع ماهی
- درد حین ادرار کردن یا مقاربت
درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا روش‌های دیگر می‌باشد. همسر بیمار هم بایستی هم‌زمان درمان شود. تا پایان درمان از مقاربت اجتناب شود.
عوامل مؤثر ولوواژینیت
بسیاری از موارد می‌تواند باعث ایجاد عفونت در ناحیه واژن می‌شود. مخمر، ویروس‌ها، انگل‌ها، عفونت‌های مقاربتی می‌توانند باعث ایجاد عفونت در واژن شوند.
باکتری‌ها
باکتری‌های متفاوتی می‌توانند باعث ایجاد ولوواژینیت شوند. عفونت باکتریایی می‌تواند باعث ترشح خاکستری سفید یا بوی ماهی شود. باکتری‌هایی که می‌تواند این عارضه را ایجاد کنند شامل استرپتوکوک، گاردنرلا و استافیلوکوک می‌باشد.
مخمر
یکی از شایع‌ترین دلایل ولوواژینیت کاندیدا آلبیکنس است. این عفونت مخمر می‌تواند باعث خارش واژن و ترشح سفیدرنگ پنیری شود. برخی از خانم‌ها بعد از استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها عفونت مخمر را تجربه می‌کنند. این امر به این دلیل است که آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند باکتری‌های ضد قارچ که به‌طور طبیعی در واژن زندگی می‌کنند را از بین ببرند.
ویروس‌ها
ویروس‌هایی که می‌توانند باعث ایجاد ولوواژینیت شوند، معمولاً این ویروس‌ها ازنظر جنسی منتقل می‌شوند که شامل تب‌خال است. انگل‌ها، کرمهای مایع، زخم و شپش می‌توانند باعث التهاب روده و مهبل شوند.
عوامل محیطی
فاکتورهای محیطی می‌توانند باعث ولوواژینیت شود. بهداشت ضعیف و آلرژی می‌توانند باعث این بیماری شوند. لباس‌های تنگ می‌تواند روی پوست مالیده شود و باعث تحریک و رطوبت در ناحیه شوند. پوست تحریک‌شده نسبت به پوست سالم نسبت به ولوواژینیت حساس‌تر است و همچنین می‌تواند بهبودی را به تأخیر بیندازد.
علائم ولوواژینیت چیست؟
علائم ولوواژینیت بسیار متفاوت می‌باشد و به علت آن‌ها بستگی دارد.
به‌طورکلی علائم می‌تواند شامل موراد زیر باشد:
- تحریک ناحیه تناسلی
- خارش واژن
- التهاب واژن
- ترشحات واژن
- سوزش هنگام ادرار
بیشتر بخوانید: علت خارش واژن | درمان خارش واژن
ولوواژینیت چگونه درمان می‌شود؟
درمان صحیح ولوواژینیت به نوع عفونت و ارگانیسم ایجادکننده دارد. برای درمان می‌توانید از درمان‌های خانگی و یا درمان دارویی استفاده کنید. البته قبل از درمان خانگی می‌بایست با پزشک مربوطه مشورت کنید. برای درمان واژینیت می‌توانید از کرمهای واژن، شیاف، پمادهای موضعی، قرص‌های خوراکی استفاده کرد.
درمان خانگی ولوواژینیت
- سیر خردشده و روغن نارگیل به دلیل خاصیت ضد باکتریایی می‌تواند به درمان این بیماری کمک کند.
- حمام گرم و کم‌عمق که فقط ناحیه مفصل ران را در برگیرد بسیار مفید است.
- روغن درخت چای یا مقدار کمی سرکه یا نمک دریایی در حمام ممکن است در از بین بردن برخی از باکتری‌ها کمک کند.
درمان دارویی ولوواژینیت
برای درمان واژینیت بسته به عامل ایجادکننده از داروهایی مانند کرمهای موضعی مانند کلوتریمازول، داروهای خوراکی مانند کپسول فلوکونازول یا محلولهای شستشوکننده موضعی مانند بتادین یا سرکه استفاده می‌کنیم.
البته پاک‌سازی و موارد بهداشتی بسیار مهم است و ممکن است به جلوگیری از سوزش کمک زیادی کند. این امر به‌ویژه در مورد عفونت‌های باکتریایی نیز صادق است. همچنین از حمام‌های حباب، صابون‌های عطر، دوش و پودرهای شستشو خودداری کنید.
