آیا مصرف برخی از داروها می تواند باعث ناباروری یا نازایی شود؟
در واقع بله.
داروهایی که باعث ناباروری در مردان میشود
در مردان، روش های درمانی با استفاده تستوسترون، استروئیدهای آنابولیک (شکل مصنوعی هورمون مردانه تستوسترون)، مسکن های مخدر، داروهای ضد افسردگی SSRI مانند سرترالین یا ونلافاکسین، سولفاسالازین، سیگار کشیدن، الکل و ماری جوانا می توانند بر باروری تأثیر بگذارند. اندازه گیری میزان و کیفیت اسپرم مردان در مقایسه با تشخیص میزان باروری زنان نسبتاً آسانتر است.
داروهایی که باعث ناباروری در زنان میشود
در زنان، متاسفانه اطلاعت کمی در مورد اثرات طولانی مدت داروها بر باروری یا ذخیره تخمدان موجود است. داروهایی که سطح هورمون پرولاکتین را افزایش می دهند می توانند بر تخمک گذاری تأثیر بگذارند و باروری را کاهش دهند – کلرپرومازین، پروکلروپرازین، هالوپریدول، ریسپریدون، متوکلوپرامید، متیل دوپا، سایمتیدین، برخی از داروهای ضد افسردگی قدیمی مانند آمی تریپتیلین، داروهای ضد افسردگی SSRI مانند سرترالین و بسیاری دیگر از داروهای ضدافسردگی و داروهای مهارکننده سیستم ایمنی مانند سیکلوفسفامید می توانند باعث کاهش ذخیره تخمدان شوند. داروهایی که ممکن است بر تخمدان‌ها تأثیر بگذارند، اما اثرات آن در درازمدت مورد مطالعه قرار نگرفته است، شامل مهارکننده های ایمنی مانند تاکرولیموس و سیرولیموس و داروهای ضدروماتیسمی مانند هیدروکسی کلروکین یا متوترکسات می‌شوند.
کورتیکواستروئیدها (کورتیزون، پردنیزون) که برای درمان آسم و لوپوس استفاده می‌شوند، از تستوسترون ساخته شده‌اند و می‌توانند تأثیر جدی بر باروری داشته باشند. به ویژه، استروئیدها ممکن است از ترشح هورمون های مورد نیاز برای تخمک گذاری و قاعدگی جلوگیری کنند.
همچنین داروهای ضد صرع مانند فنی توئین، کاربامازپین و والپروات ممکن است بر باروری تأثیر بگذارند.
داروهای تیروئید اگر در دوز مناسب مصرف نشوند (خیلی زیاد یا خیلی کم)، ممکن است موجب تحت تاثیر قرار گرفتن سطح پرولاکتین شوند.
محصولات بهداشتی حاوی استروژن یا پروژسترون ممکن است بر تخمک گذاری اثر بگذارند.
شیمی درمانی، به ویژه عوامل آلکیله کننده (عوامل آلکیله‌کننده عواملی هستند که یک گروه آلکیل را به مولکول DNA پیوند می‌دهند و با این روش مانع همانندسازی DNA می‌شوند.)، می تواند برای تخمدان سمی و مضر باشد و به طور بالقوه منجر به ناباروری دائمی شود.
