معنی ضرب المثل پایت را به اندازه گلیمت دراز کن

مفهوم ضرب المثل پایت را به اندازه گلیمت دراز کن

زمانی که شخصی حد و حدود خود را نگه ندارد، ضرب المثل “پایت را به اندازه گلیمت دراز کن” به کار می‌رود. این ضرب المثل به ما یادآوری می‌کند که باید در انتظاراتمان از دیگران حد و مرز خود را بشناسیم و از درخواست آنچه که انتظار نداریم، خودداری کنیم.

از طرفی، این ضرب المثل به ما یادآوری می‌کند که در هر کاری که انجام می‌دهیم باید توانایی‌های خود را در نظر بگیریم و با زیاده خواهی، خودمان را به مشکلات و دردسر نیندازیم.

داستان ضرب المثل پایت را به اندازه گلیمت دراز کن

یک روز، شاه عباس صفوی در حال گذر از جایی بود که یک درویش را در حال خوابیدن روی گلیمش دید. درویش پاهایش را جمع کرده بود و به اندازه گلیم دراز کشیده بود. شاه همدردی خود را با درویش احساس کرد و دستور داد تا به او یک مشت سکه داده شود.

بعد از مدتی، درویش این اتفاق را با دوستانش به اشتراک گذاشت. یکی از درویش ها به این فکر افتاد که او هم از شاه همچنین انعامی دریافت کند. درویش دوم، پوست تخت خود را در راه برگشت شاه پهن کرد و منتظر ماند. هنگامی که موکب شاه نزدیک شد، درویش روی پوست دراز کشید و دست و پاهای خود را به طرفی دراز کرد که نصف بدنش از پوست بیرون زده و روی زمین بود. شاه به او نزدیک شد و دستور داد تا اجزای بدنی که بیرون از پوست مانده بود را قطع کنند.

یکی از نزدیکان شاه با کنجکاوی از او سوال کرد که چرا در ابتدا به درویش اولی انعام داده بود و اکنون به درویش دومی دستور دیگری داده است. شاه پاسخ داد که درویش اول پایش را به اندازه گلیم خود دراز کرده بود، اما درویش دوم پایش را بیشتر از گلیم دراز کرده بود.