همه چیز در مورد اشک و گریه کردن

خواندن این مطلب 6 دقیقه زمان میبرد

آنچه در این مقاله میخوانید

وظایف اشک شامل تمیز کردن و شستشوی سطح چشم، ضد عفونی کردن چشمها، لغزنده کردن چشمها برای حرکت آسان کره چشم و پلک ها، جلوگیری ازخشک شدن چشم‌ها و پلک ها، ایجاد ارتباط میان انسان‌ها، دفع مواد تجمع یافته حاصل از فرآیند پاسخ به استرس می‌باشد. فقدان اشک باعث ایجاد سوزش، خارش و قرمزی در چشمها، احساس وجود شن در چشم‌ها، حساسیت به نور، از دست رفتن شفافیت قرنیه، ایجاد زخم در قرنیه، عفونت‌های مکرر و شدید چشم‌ها، خشکی چشم‌ها و در نهایت منجر به نابینایی می‌گردد.

غدد اشکی

غدد اشکی در گوشه خارجی چشمها و پشت پلک های فوقانی قرار گرفته‌اند. غدد اشکی هر کدام به اندازه یک بادام بوده و 2 سانتی متر طول دارند. مایع اشکی از طریق 6-12 مجاری کوچک ترشحی به فضای میان چشم و پلک فوقانی وارد می‌گردد. با هر بار باز و بسته کردن چشم‌ها اشک ازمجاری ترشحی غدد اشکی مکیده شده و به سمت مجرای اشکی بینی که به صورت دو سوراخ بسیار ریز در گوشه داخلی چشم‌ها قرار گرفته هدایت می‌گردد. در انتها اشک به کیسه اشک و سپس به حفره بینی می‌ریزد. به همین علت است که هنگام گریه کردن ممکن است دچار آبریزش بینی گردید.

نکات جالب درباره اشک و گریه

به غیر از انسانها برخی معتقدند فیل‌ها و گوریل‌ها نیز می‌توانند گریه کنند اما نه به پیچیدگی گریه انسانها. حیوانات دیگر اغلب هنگام درد کشیدن، وارد شدن اجسام خارجی در چشمها و یا خشک شدن چشمها دچار اشک ریزش می‌شوند. حیوانات (به ویژه نوزادان آنها) بصورت آوایی و مانند نوزادان تازه متولد شده گریه می‌کنند بدون تولید اشک.
غدد اشکی روزانه در حدود 2 قاشق پر چایخوری اشک تولید می‌کنند.
هر پلک زدن (باز و بسته کردن چشم) در حدود 100-150 میلی ثانیه بطول می‌انجامد. انسان‌ها بطور متوسط هر 2 تا 10 ثانیه یکبار و 10 بار در دقیقه پلک می‌زنند.
شور بودن اشک عمدتاً به علت وجود کلراید سدیم و پتاسیم در اشک می‌باشد. میزان نمک موجود در اشک با میزان نمک پلاسمای خون برابر است.
از آنجایی که جنین نیز در درون رحم قادر به گریه کردن است بنابر این گریه کردن نمی‌تواند یک رفتار آموختنی باشد. اما فرهنگ، سن، جنسیت، فرآیند اجتماعی شدن، شخصیت، روابط و بافت اجتماعی همگی می‌توانند در شکل بیان گریه تعیین کننده باشند.
PH اشک اندکی قلیایی و خود اشک‌ترش و شور مزه می‌باشد
سرفه شدید، استفراغ، احتقان بینی، آلرژی بینی، التهاب یا عفونت بینی و یا چشم و اختلالات عصبی نیز می‌تواند باعث اشک ریزش گردند.
گریه کردن در برخی فرهنگها عملی کودکانه و غیر موقر محسوب شده و گریستن در انظار عمومی تقبیح می‌گردد.
علت اشک ریزش هنگام خمیازه کشیدن و یا خندیدن وارد شدن فشار به غدد و کیسه اشکی می‌باشد. علت دیگر آن می‌تواند این مسئله باشد که غدد اشکی تحت کنترل سیستم عصبی خود مختار می‌باشند. این سیستم عصبی تمام کارکردهای غیرارادی را کنترل می‌کند. هنگامی که این اعصاب تحریک می‌شوند (هنگام خمیازه) غدد اشکی نیز اندکی تحریک می‌گردند.
بسیاری از افراد به علت مبتلا بودن به خشکی چشم قادر به گریه کردن نمی‌باشند. اما در اختلال دیگری که در پی آسیب به مغز ایجاد می‌گردد فرد مبتلا ممکن است بطور مداوم برای ساعتها بدون علت گریه کند.
علت سوزش و اشک ریزش چشمها هنگام خرد کردن پیاز به علت وجود آنزیمها و آمینو اسید سولفوکساید موجود در سلولهای پیاز می‌باشد. آمینو اسید سولفوکساید توسط آنزیمهای پیاز به سولفینیک اسید تبدیل می‌شود، که بسیار ناپایدار بوده و فوراً به گازی فرار تبدیل می‌گردد. هنگامی که این گاز با آب درون چشم (اشک) ترکیب می‌گردد تولید اسید سولفوریک ملایمی را می‌کند که باعث سوزش و اشک ریزش می‌شود. با افزایش تولید اشک بدن سعی می‌کند تا اسید سولفوریک را رقیق و از چشمها بشوید.

برای جلوگیری از سوزش و اشک ریزش چشمها هنگام خرد کردن پیاز به توصیه‌های زیر عمل کنید:

چه کنیم پیاز چشم را نسوزاند

دستان خود و پیاز را قبل از خرد کردن با آب خیس کنید تا گاز متصاعد شده با، آب روی دست‌ها و پیاز واکنش نشان دهد نه با اشک چشم‌ها.
تنها با دهان خود تنفس کنید. عمل دم گازها را به درون ریه کشانده و عمل بازدم نیز باعث پراکنده شدن گاز می‌شود.
از چاقوی تیز برای بریدن و خرد کردن پیاز استفاده کنید تا سلول‌های کمتری در پیاز دچار پارگی شوند.
قبل از خرد کردن پیاز آن را نیم ساعت درون یخچال قرار دهید. چرا که کاهش دما فعالیت آنزیم‌های پیاز و انتشار گاز را کاهش می‌دهد.

فواید گریه کردن:

هنگامی که ما دچار استرس هیجانی می‌شویم، مغز و بدن ما شروع به تولید ترکیبات شیمیایی و هورمونهای خاصی می‌کند. گریه کردن کمک می‌کند تا این ترکیبات شیمیایی زائد که نیازی به آنها نیست از بدن حذف گردند.
اشک‌های احساسی در واقع مواد سمی‌ای که در پی استرس هیجانی در خون تجمع می‌یابند را از بدن دفع می‌کند.
اشک‌های احساسی سطح منگنز بدن را کاهش می‌دهند. این مواد معدنی بروی خلق و خو تأثیر مستقیم می‌گذارد. غلظت منگنز اشک احساسی 30 برابر بیشتر از منگنز موجود در سرم خون است.
اشک احساسی نسبت به اشک پایه و رفلکس حاوی 24 درصد پروتئین آلبومین بیشتری می‌باشد.
گریه مانند ادرار و تعریق باعث حذف مواد سمی و محصولات زائد بدن می‌شود.
گریه یک مکانیسم رایگان، طبیعی و قدرتمند برای کنار آمدن با درد، استرس و اندوه می‌باشد.
هورمون‌هایی که پس از استرس در بدن انباشته می‌شوند به حد سطح سمی رسیده و باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و دیگر فرآیندهای بیولوژیکی می‌شوند. اشک‌های احساسی به عنوان دریچه اطمینان برای قلب عمل می‌کنند.
ترکیباتی که حین استرس در بدن تجمع می‌یابد با اشک خارج می‌گردند. همین امر باعث کاهش استرس می‌گردد. این مواد شامل آندورفین (lucine-enkephaline)، که در کنترل درد مؤثر است، پرولاکتین که در تنظیم تولید شیر نقش دارد، و آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) که یک نشانگر مهم استرس است، می‌باشند. سرکوب گریه و اشک باعث افزایش استرس می‌گردد.
نه تنها گریه باعث ارتقای سطح سلامتی فرد می‌شود بلکه در افزایش حس تعلق در گروه نیز تأثیر گذاربوده و موجب افزایش حضور و دخالت دیگران در تأمین رفاه فرد می‌شود. اشک‌ها یک روش مؤثر در ایجاد ارتباط بوده و در برانگیختن حس همدردی و دلسوزی سریعتر ازهر ابزار دیگری عمل می‌کنند. گریه بطور موثری بازگو کننده آنست که شما در مورد یک دلمشغولی خاص صادق و بی ریا بوده و در کنار آمدن با آن مشکل مضطرب می‌باشید.

گریه چه خواصی دارد؟
گریه عملی طبیعی، سالم و شفا بخش است.
گریه در کاهش و جلوگیری از بیماریهای مرتبط با استرس مؤثر می‌باشد.
خنده و گریه دو ابزار کارآمد درکاهش استرس و رهایی از احساسات منفی می‌باشند.
هنگامی که گریه سرکوب می‌شود، هیجانات رها نمی‌شوند و خصایص شخصیتی مخرب همچون پرخاشگری بروز می‌کنند.
به باور دانشمندان سرکوب و امتناع از گریه کار معقولی نیست. اما برخی افراد که پس از مورد انتقاد قرار گرفتن، مشاجره با دوستان، مواجهه با ناکامیهای کوچک فوراً شروع به گریستن می‌کنند، باید به روانشناس مراجعه کنند. چرا که معمولاً علت اصلی این نوع گریه‌ها اعتماد بنفس پایین و یا مشکلات روانی مزمن در فرد بوده و بایستی فرد تحت درمان قرار گیرد.
انسان‌ها پس از گریه کردن از لحاظ جسمی و روانی احساس بهتری می‌کنند و در واقع سبک و خالی می‌شوند. (به علت دفع مواد انباشته شده که توضیح داده شد)
گریه یک ابزار برقراری ارتباط است یک زبان جهانی برای درخواست کمک و حمایت اجتماعی.
گریه کمک می‌کند به آزاد سازی آندورفین ها به جریان خون. آندورفین ها ترکیبات شیمیایی‌ای هستند که باعث بهبود خلق و خو و تسکین درد می‌شوند.

تفاوت گریه در مردان و زنان:

زنان 4 تا 5 برابر بیشتر از مردان گریه می‌کنند. 5.4 بار در ماه.
دختران و پسران تا قبل از بلوغ به یک میزان گریه می‌کنند، چرا که ترشح هورمون پرولاکتین که باعث تحریک تولید اشک می‌شود به یک میزان در هر دو جنس تولید می‌شود.
پس از بلوغ میزان ترشح پرولاکتین که در تولید و تناوب گریه مؤثر است در زنان 60 درصد بیشتر از مردان می‌شود.
غدد اشکی مردان از لحاظ ساختاری متفاوت و کوچکتر از غدد اشکی زنان می‌باشد. شاید یکی از دلایل بیشتر گریه کردن زنان نیزهمین مسئله باشد. مردان و زنان نمی‌توانند یکدیگر را بخاطر چگونه گریه کردنشان مورد سرزنش قرار دهند.
یکی دیگر از علل بیشتر گریه کردن زنان باورهای فرهنگی می‌باشند، که اجتماع گریه کردن زنان را بیشتر مورد پذیرش قرار می‌دهد. مردان آرام، بدون صدا و با اندکی اشک گریه می‌کنند. بطوری که معمولاً کاسه چشمان آنها از اشک پر می‌شود، اما بندرت اشک به گونه‌ها سرازیر می‌گردد.
اما زنان معمولاً پر سرو صدا و با اشک‌های فراوان گریه می‌کنند.
مردان اغلب در نتیجه احساسات مثبت و زنان پس از درگیری و مشاجره با دیگران و یا در نتیجه احساس بی کفایتی گریه می‌کنند.

همچنان علت و فرآیند اشک‌های احساسی مبهم و رازآلود باقی مانده است. کماکان پرسشهای بدون پاسخ مانده‌ی بسیاری وجود دارند نظیر: چنانچه گریه کردن به منظور کاهش استرس طراحی گردیده پس فلسفه اشک شوق و شادی چیست؟ و یا اگر گریه یک وسیله ارتباطی با دیگر همنوعان است پس چرا انسانها در خلوت و تنهایی خود نیز گریه می‌کنند؟

عوامل مختلف گریه کردن از نظر اسلام:

1- گاهی گریه نشانگر عجز و زبونی است مثل گریه‌ی شخص ناتوان، در برابر ظالم که در این نوع از گریه، گریه کننده با گریه‌اش تقاضای دلسوزی از طرف ظالم را دارد.

این چنین گریه‌ای مورد تأیید اسلام نیست، و ما معتقدیم که: اشک کباب موجب طغیان آتش است.

2- و گاهی هم گریه بخاطر ترس از آینده تاریک و ابهام در آن است، چه اینکه گفته‌اند:

گریه شمع از برای ماتم پروانه نیست صبح نزدیک است و در فکر شب تار خود است