افراد مهربان چه خصوصیات و ویژگی هایی دارند؟

افراد مهربان فکر می‌کنند وجودشان زمانی ارزش پیدا می‌کند که به دیگران کمک کنند و هستی‌شان را در راه دیگران فدا کنند.

محبت و عشق ورزیدن به دیگران بالاترین ایده‌آل‌شان است و بسیار بخشنده و مهربان هستند. معمولاً برونگرا هستند و در اجتماع حضور فعالی دارند. هرگز تاریخ تولد عزیزان و دوستان و حتی همکارهای خود را فراموش نمی‌کنند. بیشتر مواقع آن‌ها را می‌بینید که به خاطر کمک به کسی، حتی غریبه‌ها، ساعت‌ها وقت باارزش خود را صرف می‌کنند و خم به ابرو نمی‌آورند.

ازخودگذشتگی را وظیفه خودشان می‌دانند. آن‌ها بسیار گرم، صمیمی و بااحساس هستند و برای روابط شخصی‌شان ارزش زیادی قائل می‌شوند. اگر کسی کاری را بخواهد بیاموزد و آن‌ها آن مهارت را داشته باشند، بدون هیچ ناراحتی تجربه‌های خود را در اختیار او قرار می‌دهند و از هیچ کمکی در این زمینه دریغ نمی‌کنند. اهل عمل هستند و در کمک به دیگران لحظه‌ای را از دست نمی‌دهند. درواقع این افراد با یاری‌رساندن به دیگران در تلاش هستند احساس مهم بودن کنند. به خود توجه نمی‌کنند تا حس کنند بسیار بااخلاق هستند و اگر کسی بااخلاق بودن آن‌ها را موردتردید قرار دهد، بسیار می‌رنجند و از تحملشان خارج است.

این افراد به ازخودگذشته بودن متقاعد شده‌اند و اگرچه صادقانه به دیگران کمک می‌کنند، اما توجه دیگران را نیز می‌خواهند و هرچقدر به دیگران کمک می‌کنند، همان‌قدر هم نیاز دارند دیگران به آن‌ها توجه نشان دهند و عمدتاً این توجه را از راه قدردانی طلب می‌کنند. به قوانین وضع‌شده در جامعه خود بسیار احترام می‌گذارند و معتقدند که دیگران هم باید همین رویه را در نظر بگیرند. در کارهای خود بسیار منظم و از هر نوع آشفتگی گریزان هستند. بسیار جدی و پرانرژی هستند و احساس مسئولیت بالایی دارند و به جزئیات محیط اطراف خود بسیار توجه دارند.

ویژگی‌های مثبت افراد مهرورز

افراد مهربان چه ویژگی هایی دارند؟

هرگز در این افراد خودخواهی نمی‌بینید. آن‌ها هیچ‌گاه به دنبال منافع شخصی نیستند و برای رسیدن به منفعتی زیر پای کسی را خالی نمی‌کنند. فروتنی یکی از ویژگی‌های ذاتی‌شان است و بسیار نوع‌دوست هستند. همیشه آسایش دیگران را به رفاه خود ترجیح می‌دهند. دلسوز و غمخوار اطرافیان خود بوده و نگران وضع آن‌ها هستند. اگر کسی قصد انجام کاری را داشته باشد، بلافاصله در مقام حمایت ظاهر می‌شوند و او را بسیار تشویق می‌کنند. می‌توانند توانایی‌ها و ویژگی‌های خوب دیگران را ببینند و اگر کوچک‌ترین محبتی به آن‌ها شود بسیار حق‌شناس و سپاسگزار هستند.

همدردی:

همدردی نوعی جهت‌گیری عاطفی معطوف به دیگران است که غالباً به‌صورت؛ توانایی تجربه موقعیت عاطفی فرد دیگر یا داشتن احساس ناراحتی از توجه به گرفتاری فرد دیگر تعریف می‌شود. اگر شما با فرد دیگری همدردی کنید، بدون توجه به سود و زیان شخصی، به او کمک خواهید کرد. در غیر این صورت، تنها زمانی به فرد موردنظر کمک می‌کنید که این کار برای شما سودی داشته باشد و یا جلوی زیانی را بگیرد.

استدلال اخلاقی:

افرادی که به مرحله استدلال اخلاقی رسیده‌اند در مورد هر موقعیت بر اساس ارزش‌ها و هنجارهای اخلاقی قضاوت می‌کنند و ازآنجایی‌که مهربانی یکی از اصول اخلاقی اولیه است، احتمال عمل مشفقانه آن‌ها بیشتر از افراد دیگر است. به‌علاوه، همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، این افراد بر اساس قواعد اخلاقی استدلال می‌کنند و بنابراین، سود و زیان‌های شخصی در محاسبات آن‌ها اهمیت چندانی ندارد و این امر نیز احتمال مهربانی با دیگران را افزایش می‌دهد.

مسئولیت اجتماعی:

یکی دیگر از صفات تشکیل‌دهنده مهربانی مسئولیت اجتماعی است. افرادی که مسئولیت اجتماعی بالایی دارند بر این باورند که افراد باید برای کمک به دیگران حداکثر تلاش خود را به کار ببرند. این صفت به‌ویژه هنگام رخ‌دادن پدیده تماشاگری اهمیت می‌یابد. پدیده تماشاگری هنگامی روی می‌دهد که اتفاق بدی برای شخصی رخ می‌دهد، اما هیچ‌کدام از افرادی که ناظر این ماجرا هستند برای کمک پیش‌قدم نمی‌شوند، زیرا با خود فکر می‌کنند که حتماً شخص دیگری این کار را انجام خواهد داد. البته عکس این قضیه نیز مصداق دارد؛ یعنی عمل مشفقانه و کمک به دیگران احتمال انجام گرفتن این کار توسط اشخاص دیگری را که در آن محل حضور دارند افزایش می‌دهد.

ویژگی‌های منفی

افراد یاری‌رسان و مهرورز نیاز دارند دیگران به آن‌ها نیاز داشته باشند. اگرچه به دیگران عشق می‌ورزند، اما کاملاً هم بدون انگیزه بعدی نیست. در حقیقت می‌خواهند دیگران آن‌ها را به خاطر محبت‌هایشان دوست بدارند و از آن‌ها سپاسگزار باشند.

فرد مهرورز تصور می‌کند همیشه حق با اوست، به‌ویژه وقتی در جمع نزدیکان خود باشد، چراکه معتقد است او رفاه خود را برای دیگران و به خاطر آن‌ها فدا می‌کند و نیازهای دیگران را به نیازهای خود ارجح می‌داند، بنابراین آن‌ها به او مدیون هستند و باید هرچه او می‌گوید، بپذیرند. این افراد بیشتر مواقع در برابر دیگران رفتار ارباب‌منشی دارند و می‌خواهند همه‌چیز را کنترل کنند.

آن‌ها معتقدند ازآنجاکه قصد بدی ندارند و نمی‌خواهند به کسی صدمه بزنند پس حق‌دارند کنترل امور را به دست بگیرند. بزرگ‌ترین ترسشان، پذیرفته نشدن از سوی دیگران است. می‌خواهند در نظر دیگران محبوب باشند و به هر ترتیبی شده توجه دیگران را به خود جلب می‌کنند. اگر خلاف این ثابت شود به‌شدت به هم می‌ریزند و دقیقاً به همین دلیل بیشتر مواقع تملق دیگران را می‌گویند و سعی می‌کنند آن‌ها را راضی و خشنود نگه‌دارند.

از طرفی اگر کسی کمکشان را نخواهد به‌شدت ناراحت می‌شوند و حتی ممکن است تا حد یک فرد مداخله‌گر پیش روند و به‌زور خود را درگیر مشکل او کنند. می‌خواهند دیگران به آن‌ها محتاج باشند و با کمک کردن به آن‌ها احساس تعلق و وابستگی شدید خود به دیگران را آرام کنند. حتی اگر مشکل خاصی نباشد ممکن است برنامه‌ای ترتیب دهند که آن افراد محتاج یاری‌شان شوند. گاهی اوقات هم دچار غرور می‌شوند، زیرا تصور می‌کنند وجود دیگران به وجود آن‌ها بستگی دارد.

افراد یاری‌رسان و مهرورز با گفتن این‌که چقدر به فکر دیگران هستند، مدام اطرافیان خود را دچار عذاب وجدان می‌کنند و با این رفتارشان باعث ناراحتی آن‌ها می‌شوند. حتی ممکن است مثلاً با غذا نخوردن، دلسوزی و شفقت دیگران را به خود جلب کنند و زمانی که به نتیجه دلخواه نمی‌رسند، لب به شکایت و توهین به دیگران می‌گشایند. سپس تا جایی که بتوانند آن‌ها را تحقیر کرده و خودخواه معرفی می‌کنند.

مهربانی و مهرورزی یک خصوصیت خوب انسانی است اما اگر قرار باشد بیش‌ازحد بوده و به زندگی خود فرد لطمه وارد کند، باید به حالت اعتدال برگردد، چیزی که برای زندگی خوب نیازمند آن هستیم، حرکت روی خط تعادل است.

تمام خصوصیات افراد مهربان و خوش قلب

زبان بدن آدم‌های مهربان

لبخند

لبخند از نخستین روزهای زندگی یک شیوه ارتباطی خوب برای ارتباط برقرار کردن است و هنگامی‌که سن بالاتر برود، به یک راه طبیعی برای نشان دادن مهربانی تبدیل می‌شود. اگر دوست دارید با استفاده از زبان بدنتان نشان دهید مهربان هستید و به اطرافیانتان اهمیت می‌دهید، تمرین لبخند زدن را فراموش نکنید.

ارتباط چشمی

ارتباط چشمی مناسب یکی دیگر از راه‌هایی است که می‌توانید از طریق آن زبان بدن مهربانی را تشخیص دهید و این مسئله متأسفانه به نفع آدم‌های خجالتی نیست! اگر به هر علتی از نگاه کردن به اطرافیانتان طفره می‌روید باید بدانید که در دنیای امروز احتمال این‌که شخصی قابل‌اطمینان و مهربان به شمار روید، کم است. درعین‌حال منظور از ارتباط چشمی خیره شدن به غریبه‌ها هم نیست؛ زیرا این وضعیت باعث می‌شود گستاخ به نظر برسید.

وضعیت پاها

یکی دیگر از کارهایی که می‌توانید از طریق زبان بدن اشخاص مهربان تشخیص دهید، توجه به نحوه قرار گرفتن پاهاست. معمولاً افرادی که مهربان هستند، پاهایشان را روی‌هم نمی‌اندازند؛ بلکه کنار هم قرار می‌دهند. روی‌هم انداختن پاها گاهی بیانگر اعتمادبه‌نفس زیاد است و در شرایط خاص باعث می‌شود حس خودبرتربینی را به بقیه منتقل کنید؛ درحالی‌که کنار هم گذاشتن پاها حس دوستانه بیشتری را منتقل می‌کند.

وضعیت دست‌ها

اگر دوست دارید دوستانه و مهربان بودن کسی را از طریق زبان بدن وی متوجه شوید، به وضعیت دست‌هایش توجه کنید. چنانچه موقع مواجه‌شدن با شما دست‌به‌سینه می‌ایستد، احتمالاً با شما حس راحتی نمی‌کند. همین وضعیت وقتی در حال بحث کردن با کسی هستید، به معنی این است که نسبت به شما گارد دارد. ولی وقتی دست‌ها آزاد هستند و به‌اصطلاح، در وضعیت باز و راحت قرار دارند، احساس صمیمیت و دوستی بیش‌تر خواهد شد.

نحوه دست دادن

نحوه دست دادن شما با دیگران، چیزهای زیادی درباره‌تان می‌گوید؛ ازجمله این‌که آیا شخصی خون گرم و دوست‌داشتنی هستید یا نه. یکی از بدترین شکل‌های دست دادن وقتی است که با سرانگشتانتان، سرانگشت‌های طرف مقابل را لمس می‌کنید یا وقتی دست می‌دهید دستتان شل و وارفته است. اگر می‌خواهید با زبان بدن درست پیش بروید، دست طرف مقابل را کاملاً در دست بگیرید، قدری فشار دهید و اگر با وی صمیمی هستید، دستش را برای ثانیه‌ای در دستتان نگه‌دارید.

نزدیک شدن به اشخاص

اگر می‌خواهید مهربان بودنتان را از طریق زبان بدن به کسی نشان دهید، بجای این‌که از وی فاصله بگیرید به وی نزدیک شوید. در یک جمع هیچ‌وقت پشت به وی ننشینید و وقتی باهم صحبت می‌کنید بجای تکیه دادن به صندلی‌تان، به‌طرف وی خم شوید. این کار حس نزدیکی و مهربانی بیشتری به اشخاص منتقل می‌کند.

تمرکز داشتن

برای این‌که نشان دهید به اطرافیانتان توجه دارید، هنگامی‌که با شما صحبت می‌کنند، سراغ چک کردن گوشی‌تان نروید. این کار یکی از بزرگ‌ترین اشتباه‌های ارتباطی است که می‌توانید مرتکب شوید. این اشتباه سبب می‌شود نه‌تنها حس صمیمیت بین شما و طرف مقابلتان از بین برود؛ بلکه کوچک‌ترین اثری از مهربانی در شما باقی نخواهد گذاشت.

حتماً در نزدیکی خود افراد مهربان سراغ دارید. به آن‌ها فکر کنید. به احساسی که به شما می‌دهند فکر کنید. اشخاص مهربان به اطرافیان خود دلگرمی می‌دهند. انرژی مثبتی که از این افراد ساطع می‌شود دیگران را جذب خود می‌کند. هنگامی‌که شما به شخصی بدون هیچ چشم‌داشتی مهربانی می‌کنید این کار به شما ارزش و اعتبار می‌بخشد. می‌توانید با مهربانی حال یک نفر را خوب کنید. با مهربانی به شخصی روحیه دهید. مهربانی شما حس آرامش به دیگران می‌بخشد.

مهربانی نگرشی مثبت است که سبب تقویت روح و جسم انسان می‌شود. آیا عزت‌نفسی که مهربانی به فرد می‌دهد خود پاداش بزرگی نیست؟ عادت به مهرانی سبک زندگی را تغییر می‌دهد. مهربانی بدن را به حس آرامش و سبکی عادت می‌دهد. احترامی که شما برای اشخاص مهربان قائل می‌شوید را به یاد بیاورید. آیا واقعاً دوست ندارید دیگران هم برای شما همچین احترامی قائل شوند؟ مردم پاسخ مهربانی را با مهربانی می‌دهند.