چرا آکنه میزنیم ؟ روش های درمان آکنه

آکنه یک نوع بیماری پوستی است که ممکن است به دلایل مختلفی افراد دچار آن شوند اما عمدتا ً بر نوجوانان، بخاطر تغییرات هورمونی تاثیر بیشتری می‌گذارد.
آکنه ممکن است خفیف (لکه های کوچک یا جوش)، متوسط ( پاپول التهابی)، یا شدید (ندول ها و کیست) باشد. درمان این بیماری به شدت شرایط بستگی دارد.

در این مطلب قصد داریم عوامل ایجاد آکنه و راه های درمان آن را برای شما بیان کنیم. با مثبت 1 همراه باشید.

علت به وجود آمدن آکنه چیست؟

آکنه عمدتا یک وضعیت هورمونی است که توسط هورمون مردانه یا ” آندروژنی” معمولا  در دوران نوجوانی و بلوغ بوجود می آیند. همچنین حساسیت به این هورمون‌ها، ترکیب با باکتری های روی پوست و اسیدهای چرب در غدد چربی، باعث آکنه می‌شود. آکنه معمولا در صورت، سینه، شانه‌ها و پشت بوجود می آید.
ضایعات آکنه شامل جوش‌های سر سفید، جوش‌های سر سیاه ، پاپل ها، ندول ها و کیست ها هستند.

اگر چه آکنه یک پدیده عادی فیزیولوژیکی است اما قرار گرفتن در شرایط خاصی می تواند این موضوع را تشدید کند، از جمله:

• نوسان هورمان ها
• دستکاری و کندن آکنه ها
• پوشش غیر مناسب

آکنه چطور درمان می‌شود؟

برای درمان آکنه سه راه وجود دارد: آنتی‌بیوتیک ها، بنزوئیل پراکسید و رتینوئید ها. اکثر مبتلایان بسته به شدت آکنه به حداقل یک یا دو دارو نیاز دارند.

بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید، از داروهای بدون نسخه این گروه میتوان Stridex  و Clearasil را نام برد. بنوکسیل، پانوکسیل و پاستاگل نیز داروهای نیاز به نسخه این گروه هستند. هدف این داروها مبارزه با باکتری های سطحی هستند که باعث تشدید آکنه می شوند. پوستی خشک از عوارض جانبی این گروه از داروهاست.

رتینوئید ها

رتینوئید (از مشتقات ویتامین A)، دارو های Differin، Retin-A، Tazorac جزء داروهای نیاز به نسخه این گروه محسوب می شوند و  در درمان جوش های سر سفید و سر سیاه و اولین ضایعات آکنه بکار می روند. از دارو های بدون نسخه این گروه میتوان دیفین ها را نام برد.

آنتی‌بیوتیک‌ها

آنتی بیوتیک ها، به صورت موضعی (کلیندامایسین، اریترومایسین) یا به صورت خوراکی (تتراسایکلین و مشتقات آن، ترتریتوپریم سولفامتوکسازول) مصرف می شوند. آنتی بیوتیک ها، باکتری های سطحی پوست را کنترل می کنند و التهاب را در پوست کاهش می دهند. آنتی بیوتیک ها در هنگام ترکیب با بنزوئیل پراکسید یا رتینوئید ها موثرترند. ایزوترتینوئین خوراکی (از جمله: Absorica، Amnesteem، Claravis، Myorisan و Zenatane) برای افراد مبتلا به آکنه شدید (ندول ها و کیست) تجویز می شود. ایزوترتینوئین حجم غدد چربی که جزء علل اصلی آکنه است را کاهش می دهد. غدد چربی اگر از بین بروند جوش ها نیز کاهش پیدا می کنند. از جمله عوارض جانبی این دارو میتوان: پوستی خشک، افزایش کلسترول و تری گلیسیرید خون و نقص جنین در زنان باردار را نام برد.

هورمون درمانی

هورمون درمانی ممکن است برای بعضی از زنان مبتلا به آکنه مفید باشد، معمولا نوسانات هورمونی دوران بلوغ ، قاعدگی و یائسگی از علل اصلی بوجود آمدن جوش های هورمونی هستند. هورمون درمانی با مصرف دوز پایین استروژن و پروژسترون، داروهای ضدبارداری و داروهای ضد آندروژنی از جمله: اسپیرونولاکتون انجام می شود.

روش های از بین بردن آکنه

چگونه می توان از آکنه جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از آکنه و کاهش آسیب به پوست خود، به این نکات توجه کنید:

سعی کنید از پاک کننده های مخصوص آکنه استفاده کنید. این محصولات اغلب دارای اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید هستند که به کاهش زخم های آکنه کمک می کنند.
صورت خود را به آرامی پاک سازی کنید، زیرا آسیب به زخم های آکنه ممکن است آکنه را بدتر کند یا باعث تشدید آسیب شود. هنگام شستن صورت خود، از دستان خود یا پد پنبه ای استفاده کنید، زیرا استفاده از سایر تمیز کننده های غیر استاندارد ممکن است باعث بروز یا تشدید زخم های آکنه شود.
اگر شما خانم هستید، سعی کنید از آرایش های سنگین و محصولات آرایشی دوری کنید، زیرا این کار باعث مسدود شدن منافذ پوست و تشدید آکنه می شود.