آیا همیشه احساس می‌کنید که پوستتان می‌خارد؟ خارش پوست یک مشکل شایع است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بسته به‌شدت آن، می‌تواند باعث آزار شدید در فعالیت‌های روزانه و خواب شما شود. خارش نشانه یک بیماری زمینه‌ای است که می‌تواند میزانش از خفیف تا شدید متفاوت باشد.
خارش ممکن است خود را با مشهودی از قبیل گزش حشرات، اگزما و درماتیت آلرژیک بروز دهد. در مورد گزش حشرات یا پشه، نیش یک واکنش پوستی ایجاد می‌کند که باعث قرمزی و ورم همراه با خارش شدید در ناحیه متأثر می‌شود.
به‌طور مشابه، افرادی که اگزما و یا درماتیت تماسی آلرژیک دارند، مستعد ابتلا به عود هستند که با پیشرفت خارش در منطقه مبتلا مشخص می‌شوند. ازآنجاکه علائم خارش معمولاً بلندمدت است، افراد مبتلابه چنین بیماری‌های پوستی یاد می‌گیرند که با استفاده از کرم و پماد، با خارش زندگی کنند بااین‌وجود، علت خارش ممکن است کاملاً مبهم باقی بماند.
اگر احساس خارش همراه با جوش یا هر نشانه قابل‌مشاهده نشانه‌ای از تحریک پوست نباشد، در غیاب علائم جسمانی، رسیدن به یک تشخیص قطعی مشکل می‌شود. به‌طور مشابه، در غیاب تشخیص درست، ممکن است پزشک تشخیص دهد که کدام گزینه برای درمان مناسب است.
اصلاً این خارش چیست؟
خارش پوست، یک شکایت نسبتاً شایع است که می‌تواند شدت، مدت و بسامد متفاوتی داشته باشد. خارش معمولاً به‌صورت یک واکنش دفاعی طبیعی به هر نوع سوزش پوست تنظیم می‌شود.
این حس سوزش می‌تواند یا محدود یا متعلق به یک ناحیه خاص از پوست باشد یا کل بدن را به‌صورت کلی در خود بگیرد. اپیدرم یا لایه سطحی پوست به‌عنوان یک مانع حفاظتی علیه محرکهای محیطی هستند.
حتی کوچک‌ترین اختلال یا نقض در این پوشش محافظ، سیستم ایمنی ما را در عمل تحریک می‌کند. برای مقابله با منشأ سوزش، سلول‌های پوست با آزاد کردن یک ماده شیمیایی التهابی بنام هیستامین پوشش می‌گیرند که منجر به شروع خارش می‌شود.
درنتیجه، گیرنده‌های پوست ما پیامی را به مغز می‌رسانند که ما را به ایجاد خارش ترغیب می‌کند.
علل خارش بدن:
خارش بدن چه علتی دارد؟
پوست به‌عنوان مانعی برای محافظت از داخل بدن عمل می‌کند با سلول‌های ویژه سیستم ایمنی که می‌تواند بدن و پوست را از ویروس‌ها، باکتری‌ها و دیگر تهدیدات پنهان محافظت کند، پر می‌شود و وقتی سلول‌های پوست هر نوع ماده مشکوک را تشخیص می‌دهند، یک واکنش ایجاد می‌کنند که باعث التهاب ناحیه می‌شود.
متخصصان پزشکی به این التهاب به‌عنوان درماتیت اشاره می‌کنند که می‌تواند منجر به خارش شود. سلول‌های ایمنی می‌توانند به چیزی واکنش دهند که پوست را لمس کند، یک عفونت کامل بدن یا بیماری.
برخی جوش‌ها قرمز، دردناک و تحریک‌کننده هستند، درحالی‌که برخی دیگر می‌توانند منجر به تاول و یا تکه شدن پوست شوند.
خارش یک علامت شایع برای بسیاری از شکایات پوستی است. پوست می‌تواند روی بدن یا فقط در نواحی خاص خارش پیدا کند.
برخی از علل خارش بدن، عبارت‌اند از:
پوست خشک:
پوست خشک یکی از شایع‌ترین علل خارش پوستی است. اگر کسی جوش‌های قرمز روشن را نبیند یا متوجه تغییر ناگهانی پوست آن‌ها نشود, پوست خشک عامل احتمالی است.
عوامل محیطی که می‌توانند منجر به خشک شدن پوست شوند، شامل هوای گرم و سرد با رطوبت پایین هستند. شستن بیش‌ازحد می‌تواند باعث خشک شدن پوست شود.
این مشکل می‌تواند بر هر گروه سنی تأثیر بگذارد، اما با افزایش سن افراد، پوست آن‌ها نازک‌تر و خشک‌تر می‌شود. زدن مرطوب‌کننده خوب معمولاً می‌تواند به ترمیم پوست خشک کمک کند.
پوست شدیداً خشک می‌تواند یک علامت هشداردهنده برای درماتیت باشد، بنابراین لازم است که یک متخصص پوست برای کمک به نجات و حفظ شرایط بدتر شدن آن تجویز کند.
علائم و نشانه‌های معمول پوست خشک شامل این موارد است:
- پوست خشن، فلس دار و پوسته‌پوسته‌شده
- خارش شدید
- ظاهر پوست خاکستری یا بنفش در افرادی با پوست تیره‌تر
- ترک های پوستی که مستعد خونریزی هستند
- پوسته یا لب‌های ترک‌خورده
مهم است که به دنبال کمک برای درمان پوست خشک باشید، زیرا ترک پوست می‌تواند اجازه ورود میکروب‌ها را بدهد. وجود این میکروب‌ها در درون پوست می‌توانند باعث عفونت شوند.
لکه‌های قرمز و زخم روی پوست اغلب نشانه اولیه عفونت احتمالی هستند.
یک متخصص پوست ممکن است یک مرطوب‌کننده ویژه برای اعمال در طول روز یا یک داروی موضعی برای اعمال مستقیم به پوست تجویز کند.
اگزما:
اگزما و یا درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین علت جوش پوستی در کودکان است. اگزما از هر 5 نوزاد، بر یک نوزاد تأثیر می‌گذارد، اما تنها از هر 50 کودک بالغ، بر یکی تأثیر می‌گذارد.
علت آن به نشتی پوستی مربوط می‌شود، باعث می‌شود که منطقه خشک شود و در معرض خطر سوزش و التهاب قرار گیرد. در چنین مواقعی، حفظ رطوبت پوست ضروری است.
اگزما اغلب اوقات در طول زمان بهبود می‌یابد. افراد دارای اگزما باید مراقب باشند، چون آن‌ها در برابر عفونت‌های پوستی آسیب‌پذیرتر هستند.
آلرژی:
سوزش و واکنش‌های آلرژیکی می‌توانند موجب خارش پوست شوند. درماتیت تماسی وقتی رخ می‌دهد که پوست با یک آلرژن تماس مستقیم داشته باشد.
نتیجه آلرژی پوستی یک جوش‌های قرمز است که می‌تواند شامل حباب‌های کوچک یا برآمدگی‌هایی باشد. جوش زمانی رخ می‌دهد که پوست در تماس با آلرژن باشد، ماده‌ای که سیستم ایمنی به آن حمله می‌کند.
اغلب، یک تأخیر زمانی بین تماس با آلرژن و در زمان بروز جوش وجود دارد. لمس لباس‌ها، حیوانات خانگی، مواد شیمیایی، صابون و مواد مانند مسمومیت غذایی و یا مواد آرایشی می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیکی شود.
آلرژی نیکل بسیار رایج است. زمانی که یک فرد با جواهری تماس دارد که حاوی مقدار کمی از نیکل است، آن‌ها ممکن است پوست قرمز، پر برآمدگی، خارش و تورم پوستی را در نقطه تماس ایجاد کنند.
برای یک فرد با یک واکنش آلرژیک به یک ماده خاص، یکی از ساده‌ترین کارها این است که از آن محصول یا ماده اجتناب کند. کرم‌های غیر تجویزی و یا کرم‌های پزشکی به از بین بردن یک جوش کمک می‌کنند.
کهیر:
کهیر ، نوعی التهاب پوست است که به‌وسیله رهاسازی یک ماده شیمیایی در بدن به نام هیستامین ایجاد می‌شود. این انتشار منجر به نشت رگ‌های کوچک خون می‌شود که باعث تورم پوست نیز خواهد شد.
دو نوع کهیر وجود دارد:
انواع کهیر که موجب خارش می شوند؟
کهیرهای حاد:
این مشکل معمولاً بعد از تماس با یک محرک آلرژیک، مانند غذا یا دارو، رخ می‌دهد. عوامل غیر آلرژیکی، مانند هوای گرم یا سرد، تابش آفتاب یا ورزش نیز می‌توانند به‌عنوان محرک عمل کنند.
کهیرهای مزمن:
محرکهای خاص باعث این نمی‌شوند که می‌توانند به تست‌های آلرژی کمک کنند. آن‌ها می‌توانند ماه‌ها و یا حتی سال‌ها دوام بیاورند. کهیر می‌تواند خارش ناراحت‌کننده‌ای ایجاد کند و دردناک باشد، اما مسری نیستند. کهیرها در حدود 20 درصد از مردم در برخی از نقاط زندگی‌شان رخ می‌دهد.
گزش حشرات:
گزش حشرات اغلب باعث شعله‌ور شدن پوست فرد می‌شود و منجر به ایجاد التهاب نیز خواهد شد. گزش پشه و عنکبوت یک علامت گاز کوچک ایجاد می‌کند که توسط لکه قرمز بر روی پوست احاطه‌شده است. این نیش باید ظرف 7-14 روز از بین برود.
گاز گرفتن از حشرات و کنه‌ها ممکن است جوش بزرگ‌تری ایجاد کند و می‌تواند باعث ایجاد خارش در سراسر بدن شود. اگر یک فرد دچار هجوم حشرات شود، باید تمام مبلمانش را از بین ببرد و اتاق را کاملاً با حساس تمیز کند.
روان‌شناسی:
ممکن است افراد احساس خارشی کنند که علت فیزیکی ندارد. برخی از مشکلات بهداشت روانی می‌تواند باعث شود فرد احساس کند که پوستشان در حال خزیدن است که نیاز به خارش دارد. خاراندن بیش‌ازحد می‌تواند منجر به آسیب پوستی شود.
خارش اجباری ممکن است درنتیجه شرایط زیر باشد:
- افسردگی
- تنش
- اختلال وسواس اجباری
علل دیگر خارش بدن:
خارش نیز می‌تواند به انگل‌هایی نظیر کرم‌های مضر، حشرات مانند بستر، پشه، یا شپش مرتبط باشد. عفونت‌های قارچی مثل پای ورزشکاران نیز می‌تواند باعث خارش بین و اطراف انگشتان پا شود.
پوست خارش‌دار نیز می‌تواند ناشی از مشکلات پزشکی جدی‌تر باشد. اختلالات عصبی ناشی از دیابت، اعصاب فشرده و زونا می‌توانند موجب خارش شدید شوند.
پزشکان ممکن است به خارش اورمیک به‌عنوان خارش کلیوی یا بیماری مزمن کلیه – خارش مرتبط اشاره کنند. اورمیا یک سندرم است که وقتی کلیه‌ها به‌شدت آسیب می‌بیند و نمی‌تواند سموم را از بدن فیلتر و دفع کند، رخ می‌دهد.
با اورمیا، خارش در شب بدتر می‌شود. این بیماری عموماً بر کمر، بازوها و شکم تأثیر می‌گذارد.
پسوریازیس:
یک بیماری پوستی که منجر به لکه‌های قرمز، پوسته‌پوسته و سفیدپوست می‌شود که با ظاهری نقره‌ای پوشانده شده است.
شوره سر:
یک بیماری پوستی معمولی که باعث خشک شدن تکه‌های پوست سفید یا خاکستری پوست می‌شود تا در پوست سر و یا مو ظاهر شود.
فولیکولیت:
یک بیماری پوستی که توسط کیسه‌های ترشحی مو ایجاد می‌شود.
خارش گاهی اوقات توسط یک عامل بازدارنده، آزاردهنده یا دیگر عوامل محیطی ایجاد می‌شود که شامل موارد زیر می‌شود:
- مواد آرایشی مانند مواد نگه‌دارنده، رایحه، رنگ مو و لاک ناخن،
- برخی از فلزات، از قبیل نیکل یا کبالت در جواهرات
- لاستیک ازجمله لاتکس، به خصوص رنگ و رزینی که در آن‌ها وجود دارد
- برخی از گیاهان – مانند گل داودی، آفتابگردان، نرگس زرد، لاله و پامچال
- آلرژی به غذاهای خاص یا انواع دارو (برای مثال، آسپرین و گروهی از داروها که اوپیود نامیده می‌شوند)
عرق سوز :
جوش خارشی که در شرایط آب و هوای گرم و مرطوب بوجود می آید.
آفتاب سوختگی:
آسیب آفتاب سوختگی پوست ناشی از قرار گرفتن اشعه ماورا بنفش (UV)
کرم‌های رشته ای:
انگل های کرم کوچک که امعا و روده انسآن‌ها را آلوده می‌کنند و می‌توانند باعث خارش در کف آن شوند.
تریکوموناس واژینال:
یک انگل کوچک که سبب انتقال عفونت‌های جنسی (STI) به نام تریکوموناس می‌شود.
عفونت:
خارش ممکن است نشانه‌ای از عفونت باشند، مانند:
- آبله مرغان یا عفونت ویروسی دیگر
- پاهای ورزشکاران – یک عفونت قارچی که باعث خارش بین انگشتان پا می‌شود.
- عفونت قارچی: عفونت قارچی که باعث ایجاد یک جوش‌های حلقه مانند در پوست می‌شود و می‌تواند باعث خارش پوست سر شود.
- عفونت واژینال یا برفک که می‌تواند منجر به خارش در و اطراف اندام های جنسی شود.
بیماری خارش پوست بدن:
خارش می‌تواند نشانه یک شرایط اساسی باشد که ممکن است در داخل بدن تأثیر بگذارد، بدون این که علائم آشکاری از آن ایجاد شود.
خارش می‌تواند نشانه‌ای از موارد زیر باشد:
هموروئید:
عروق خونی و بزرگ شدن و تورم در داخل یا اطراف رکتوم پایین.
غده تیرویید پرکار یا کم کار:
غده تیروئید در گردن وجود دارد و هورمون تیروئید بیش‌ازحد زیاد یا خیلی کم تولید می‌کند.
کم خونی ناشی از کمبود آهن:
که در آن کمبود آهن در بدن منجر به کاهش تعداد سلول‌های خونی قرمز می‌شود.
پلی سیتمی:
که در آن غلظت بالایی از گلبول های قرمز خون در خون خود دارید.
مشکل کبد:
بیماری‌های کبدی مانند سیروز صفراوی اولیه و هپاتیت.
علت خارش بدن در بارداری و یائسگی:
دلایل خارش بدن در دوران بارداری
در زنان، خارش گاهی می‌تواند ناشی از تغییرات هورمونی در دوران بارداری و بعد از یائسگی باشد.
خارش بدن در دوران بارداری:
خارش اغلب بر زنان باردار تأثیر می‌گذارد و معمولاً بعد از زایمان ناپدید می‌شود و تعدادی از شرایط پوستی می‌تواند در طول دوران بارداری و علت خارش پوست ایجاد شود که شامل:
پاپول ها و پلاک ها در حاملگی (PUPPP) یک بیماری شایع پوستی است که موجب خارش، برآمدگی های قرمزو برجسته ای شوند که بر روی ران و شکم ظاهر می‌شوند.
چرا بدن در بارداری دچار خارش می‌شود؟
خارش بدن در زنان
خارش بارداری:
خارش پوست که به‌صورت لکه‌های قرمز، خارش زا ظاهر می‌شود و عمدتاً بر دست ها و پاها تأثیر می‌گذارد.
کلستاز بارداری:
یک اختلال نادر که کبد را در دوران بارداری تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث خارش می‌شود. اگر در دوران بارداری خارش و یا جوش‌های پوستی غیر معمول دارید، از ماما و پزشک خود مشورت بگیرید.
یائسگی:
خارش یک علامت شایع پس از یائسگی است که در آن دوران زنان درنتیجه تغییرات هورمونی طبیعی، تغییر می‌کنند. تغییرات در میزان هورمون ها، مانند استروژن که در دوران یائسگی رخ می‌دهد، مسئول خارش است.
- افسردگی
- اضطراب
- اختلال وسواس فکری
- روانپریشی
- تریکوتیلومانیا
غیر محتمل، اما ممکن است. خارش معمولاً یک علت ساده و رایج دارد. اما در برخی موارد، اینطور نیست و می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی باشد، مانند:
- بیماری کلیوی
- بیماری کبدی
- مشکلات تیروئیدی
- برخی سرطآن‌ها، بخصوص بیماری هوچکین
- دیابت
- کمبود آهن
- اچ آی وی
همچنین ممکن است پس از درمان برخی از این بیماری ها خارش را داشته باشید. دیالیز کلیه
- شیمی درمانی
- پرتودرمانی
برای خارش بدن چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
بسیاری از موارد خارش در مدت زمان کوتاهی خوب خواهد شد. با این حال، اگر خارش شما به‌صورت زیر باشد باید به پزشک عمومی تان مراجعه کنید:
- شدید
- مدتی طول بماند
- دائم برگردند
- همراه با علائم دیگر باشند – مانند قرمزی و تورم یا زردی (زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها)
- احساس سوزش غیر عادی، بی حسی ممکن است به یک اختلال سیستم عصبی اشاره کند.
- تشنگی بیش‌ازحد، کاهش وزن و نیاز مکرر به ادرار می‌تواند نشانه‌هایی از دیابت باشد.
- کاهش وزن، احساس خستگی و عرق شب می‌تواند حاکی از عفونت جدی و یا تومور باشد.
پزشک عمومی از شما در مورد علائمتان سوال خواهد کرد – برای مثال، آیا می دانید که چه چیزی باعث خارش شما می‌شود و یا خارش با چه چیزی می رود. آن‌ها همچنین پوست شما را معاینه خواهند کرد.
در برخی موارد، ممکن است آن‌ها نمونه ای از پوست یا سواب پوستی بگیرند تا بتوانند علت خارش را تشخیص دهند. یک آزمایش خون ممکن است برای بررسی مشکلات زمینه‌ای مانند بیماری‌های تیروئید یا کلیوی انجام شود.
بسته به چیزی که باعث خارش شما می‌شود، ممکن است به متخصص بیمارستان برای ارزیابی بیشتر و درمان خاص ارجاع داده شود.
تشخیص خارش پوست:
در تلاش برای کاهش دلیل اصلی مشکلات شما، عرضه کننده خدمات درمانی شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد و چند سوال درباره علائم شما خواهد پرسید. با انجام یک تحلیل عمیق و ارزیابی وضعیتتان، پزشک قادر خواهد بود یک تشخیص آگاهانه و درنتیجه استراتژی مناسب درمان را پیشنهاد کند.
ممکن است در مورد موارد زیر از شما سوال شود:
سوزش پوست تا کی ادامه دارد؟
آیا خارش مداوم است یا خارش دوره ای را تجربه می‌کنید؟
آیا از آلرژی های شدید رنج می برید؟
کدام قسمت از پوست خارش دارد؟
آیا در حال حاضر در حال مصرف دارو هستید یا به تازگی به مصرف دارو مبتلا شده اید؟ چطور؟
آیا در معرض مواد آزاردهنده قرار گرفته اید؟
درمآن‌های خانگی برای تسکین خارش بدن:
چند راه تست شده و طبیعی برای از بین بردن خارش پوست وجود دارد. تا زمانی که نیاز به آرامش کافی دارید، از این درمآن‌ها استفاده کنید.
درمان های خانگی خارش بدن
جوش شیرین:
یک فنجان جوش شیرین را به یک وان حمام پر از آب خنک اضافه کنید. خوب هم بزنید تا جوش شیرین پخش شود. نیم ساعت در این آب بمانید. به جای مالیدن پوستتان با حوله زبر به آرامی خشک کنید. این کار را هر روز انجام دهید.
برای خارش محلی بیشتر، خمیری را با مخلوط کردن 3 قاشق سوپ خوری جوش شیرین با 1 قاشق سوپ خوری آب آماده کنید. خمیر را روی نواحی تحت تأثیر قرار دهید و حدود 10 دقیقه بگذارید تا بماند. این کار را هر روز انجام دهید.
توجه: هرگز از جوش شیرین بر روی پوست ترک خرده یا دارای زخم های باز استفاده نکنید.
آرد جو:
1-2 فنجان جو را به یک وان حمام با آب ولرم اضافه کنید. حداقل 20 تا 15 دقیقه در این آب بمانید. هرگز از آب گرم استفاده نکنید، چون ممکن است پوست شما را بیشتر تحریک کند.
شما می توانید یک حمام بلغور جو دوسر را تا سه بار در روز داشته باشید، بسته به‌شدت وضعیتتان. کمی آب به 2 قاشق سوپ خوری آرد جو اضافه کنید و آن را تا زمانی که به استحکام خمیر سفت شود، رها کنید.
این مخلوط را روی پوست خارش‌دارتان بمالید و با یک پارچه بپوشانید و نیم ساعت بگذارید تا بماند. این درمان را روزی یک بار انجام دهید.
سرد درمانی ملایم:
آب شیر سرد را تا زمانی که لازم است بر روی پوست آسیب دیده اعمال کنید. یک تکه یخ پیچیده شده در یک پارچه را روی منطقه آسیب دیده تان بمالید. دوش آب خنک بگیرید یا حمام کنید. یک حوله سرد یا یک پارچه مرطوب با آب سرد را روی ناحیه تحت تأثیر قرار دهید.
روغن زیتون:
درمان خارش بدن با زیتون
روغن زیتون به التیام و بهبود احیای پوست کمک می‌کند. هم چنین پوست را تسکین و خارش را کاهش می‌دهد. روغن زیتون و یا ترکیبی از روغن زیتون و عسل را چند بار روزانه تا زمانی که درمان شود، بمالید.
همچنین کمی پودر زردچوبه به روغن زیتون اضافه کرده و مخلوط دو یا سه بار در روز را برای چند روز به کار ببرید. زردچوبه دارای خواص ضدباکتریایی و ضد التهابی است که باعث تسکین خارش می‌شود.
علاوه بر روغن زیتون, روغن کرچک و روغن نارگیل نیز به التیام طبیعی جوش‌ها کمک می‌کنند. ترکیبی از روغن ویتامین e و روغن ماهی کود نیز برای ترکیب درمانی استفاده می‌شود.
سرکه سیب:
درمان خارش پوست با سرکه سیب
سرکه سیب، ضد عفونی کننده، ضد خارش، ضد قارچی و ضد باکتری است که به رهایی از خارش کمک می‌کند. 1-2 فنجان سرکه سیب را با وان آب ولرم مخلوط کنید. به مدت 15 تا 30 دقیقه در وان بمانید. سپس پوست خود را خشک کنید و از مرطوب‌کننده ملایم استفاده کنید. این کار را روزانه انجام دهید.
برای درمان خارش موضعی بیشتر، مقدار مساوی سرکه سیب و آب را مخلوط کنید و در مناطق آسیب دیده با استفاده از یک تکه پنبه اعمال کنید. آن را برای چند دقیقه بگذارید تا بماند و سپس با آب ولرم بشویید. این کار را یک یا دو بار برای چند روز انجام دهید.
خمیر درمانی توت سرو کوهی و میخک:
6 قاشق سوپ خوری کره بدون نمک را در قابلمه بریزید. در یک قابلمه دیگر، دو قاشق سوپ خوری موم را ذوب کنید. کره ذوب شده را به موم ذوب شده اضافه کنید و خوب هم بزنید.
5 قاشق سوپ خوری توت سرو کوهی و 3 قاشق سوپ خوری میخک بریزید. بگذارید مخلوط سرد شود. مخلوط را روی پوست آسیب دیده بمالید و بگذارید یک شب بماند. صبح, دوش آب سرد بگیرید. این کار را روزانه انجام دهید.
آلوئه ورا:
آلوئه ورا برای خارش بدن
ژل آلوئه ورا را از برگ 1 آلوئه ورا خارج کنید. ژل را روی قسمت متأثر بمالید. 15 دقیقه بگذارید تا بماند و سپس با آب ولرم بشویید. این درمان ساده را یک بار در روز دنبال کنید.
متناوبا، با افزودن 1 قاشق سوپ خوری ژل آلوئه ورا به 2 قاشق سوپ خوری رس سبز می توانید خمیری را تهیه کنید. خمیر را روی قسمت آسیب دیده بمالید و بگذارید به تنهایی خشک شود. آن را با آب ولرم پاک کنید. این کار را یک بار انجام دهید.
ریحان:
1 قاشق سوپ خوری برگ‌های خشک ریحان را به 2 فنجان آب جوش اضافه کنید. قابلمه را برای چند دقیقه بپوشانید. بگذارید مخلوط خنک شود و سپس آن را در ناحیه آسیب دیده با استفاده از یک پارچه نخی اعمال کنید.
بقیه مخلوط را در یک شیشه برای استفاده بعدی ذخیره کنید. این فرآیند را اغلب در صورت لزوم تکرار کنید. متناوبا می توانید تعداد کمی از برگ‌های ریحان را خرد کرده و آن‌ها را مستقیماً بر روی پوست بیمار بمالید.
بگذارید قبل از شستن با آب ولرم برای مدتی خشک شود. این کار را در صورت نیاز انجام دهید.
روغن نعناع فلفلی:
چند قطره روغن نعناع فلفلی را به وان حمام پر از آب ولرم اضافه کنید. برای نیم ساعت در این آب بمانید. پوست خود را خشک کنید و سپس یک لوسیون مرطوب‌کننده بزنید. این کار را یک بار در روز انجام دهید.
3 یا 4 قطره روغن نعناع فلفلی را به 1 قاشق سوپ خوری روغن حامل مانند نارگیل، زیتون و روغن بادام اضافه کنید. روغن رقیق نعناع را به ناحیه آسیب دیده پوست بمالید. این ناحیه را به آرامی ماساژ دهید تا روغن به عمق پوست نفوذ کند. این درمان را یک بار یا دو بار در روز دنبال کنید.
توجه داشته باشید: روغن نعناع فلفلی را مستقیماً روی پوست نزنید، چون می‌توانند پوست را بسوزانند.
چند نکته دیگر در مورد خارش بدن :
- برای جلوگیری از آسیب زدن به خودتان در خواب، دستکش های نخی بپوشید.
- کمپرس آب سرد را روی دست تان بگذارید تا خنک شود.
- از لوسیون های ملایم استفاده کنید که بعد از استحمام برای کمک به جلوگیری لز خشک شدن پوست شما، استفاده می‌کنند.
- از پودر لباس شویی ملایم استفاده کنید که به احتمال زیاد باعث خارش پوست شما می‌شود.
- برخی از لوسیون ها، کرم ها و داروهای موجود بر روی پیشخوان یا نسخه ای از پزشک شما می‌توانند به کاهش خارش کمک کنند.
درمان‌های معمول توصیه شده برای خارش بدن ، عبارت‌اند از:
کرم حاوی منتول برای خنک کردن پوست تان خوب است.
برخی از قرص های آنتی هیستامین ممکن است باعث خواب آلودگی شما شوند.
اگر در شب مصرف شوند می‌توانند به خواب شما کمک کنند، اما مهم است که رانندگی نکنید، از ابزارهای قدرتی استفاده کنید یا پس از مصرف آن‌ها با ماشین آلات سنگین کار نکنید.
اگر شما در مناطق پر مو مانند پوست سر شما خارش‌دارید، لوسیون هایی به‌طور خاص برای این مناطق موجود هستند، بنابراین شما مجبور نیستید از کرم‌های لزج استفاده کنید.
همچنین داروهای قوی تری مانند داروهای ضد افسردگی ها وجود دارد که در صورتی توصیه می‌شوند که درمآن‌های فوق به شما کمک نکنند و خارش به‌طور خاص ادامه داشته باشد.
