خواص و فواید درمانی اطریفل + موارد منع مصرف

اطریفل یا طرافل (Triphala) نوعی داروی هندی است که از ترکیب کردن سه گیاه مختلف به نام‌های هلیلهٔ سیاه، بلیله و آمله به دست می‌آید. خواص اطریفل باعث شده است تا حتی پیامبر اسلام نیز استفاده از آن را توصیه کند. از ابن عباس معجونی نقل است که پیامبر فرموده‌اند: هلیلهٔ سیاه، بلیله و آمله را با روغن گاو بجوشان که در آن فضایل زیادی نهفته است. البته تاریخچه استفاده از این دارو به سال‌ها قبل از اسلام و به هندی‌ها برمی‌گردد. برای آشنایی با خواص اطریفل با ما در ادامه این مقاله همراه باشید.

خواص شگفت انگیز اطریفل

کمک به سرطان با اطریفل:

مطالعات 2015 که در دانشگاه پزشکی بوستون انجام‌شده است، اذعان دارد که در این دارو به دلیل وجود بلیله و آمله، مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان وجود دارد. بررسی این آنتی‌اکسیدان‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانند به‌خوبی باعث از بین رفتن سلول‌های سرطانی در روده بزرگ‌شده و به همین سبب می‌توان از آن در مبارزه با سرطان روده بزرگ، کمک گرفت. همچنین محققان معتقدند که اطریفل می‌تواند رشد تومورهای سرطانی را نیز متوقف کند. ازجمله آنتی‌اکسیدان‌های موجود در اطریفل می‌تواند به موادی مانند: نارینگین، کورستین، همورنتین و ایزورامنتین، اشاره کرد. محققان آمریکایی نیز در تحقیقات خود متوجه شده‌اند که این ترکیب، قادر به سرکوب گسترش و ایجاد مرگ سلول‌های بنیادی سرطان انسانی است. وجود اسید گالیک باعث شده است که اطریفل به یکی از بهترین داروهای گیاهی برای درمان سرطان پروستات تبدیل شود.

درمان کولیت با اطریفل:

داروهای سنتی هندی، مانند اطریفل معمولاً ملین هستند و به همین سبب است که می‌توانند به دستگاه گوارش کمک کرده و حرکات روده را منظم کنند. این دارو  می‌تواند به‌طور طبیعی به پاک کردن روده بزرگ کمک کند. داشتن حرکات روده‌ای منظم برای حذف باکتری، سم‌زدایی فلزات سنگین و حذف اسیدهای چرب اضافی از بدن مهم است. این امر بر روی دستگاه عصبی نیز تأثیر دارد و به همین دلیل بعد از مصرف این دارو، استرس و اضطراب از شما دور می‌شود. یک مطالعه سال 2011 نشان داد که فرمولاسیون اطریفل می‌تواند به درمان کولیت کمک کند. کولیت درواقع  فرمی از بیماری التهابی روده است که روده‌ها به‌خصوص روده بزرگ شامل پس‌روده (کولون) و راست‌روده (رکتوم) را درگیر می‌کند. مواد موجود در این دارو می‌توانند تسکین خوبی برای مشکلات کولیت باشند.

کاهش وزن با اطریفل:

تاکنون هیچ مقاله‌ای در مورد خواص اطریفل و کاهش وزن منتشرنشده است، ولی نتایج تجربی حاکی از آن است که این دارو می‌تواند به این مورد کمک کند. ازآنجایی‌که این دارو می‌توانند حرکات روده را تحت تأثیر قرار دهد، منطقی است که از آن برای کاهش وزن استفاده شود. در یک مطالعه 2012، اثرات اطریفل و گیاهان تشکیل‌دهنده آن بر چاقی ناشی از رژیم غذایی و سایر علائم سندرم چاقی عضلانی در موش‌ها موردبررسی قرار گرفت. موش‌ها به مدت 10 هفته با یک رژیم غذایی با چربی بالا تغذیه شدند. بعضی از این موش‌ها در رژیم‌های خود از عصاره اطریفل بهره می‌بردند. مواردی که در برنامه خود از این دارو استفاده کرده بودند، وزن و چربی بیشتری نسبت به سایرین کم کرده بودند.

کاهش کلسترول با مصرف اطریفل:

کلسترول یک ماده طبیعی است که توسط کبد تولید می‌شود و به بدن برای عملکرد مناسب سلول‌ها، اعصاب و هورمون‌ها کمک می‌کند. درنتیجه، کلسترول در مقادیر سالم بسیار مهم است، اما وقتی‌که خیلی زیاد باشد، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. این ماده می‌تواند با چربی، کلسیم و سایر مواد موجود در خون ترکیب شود و پلاک ایجاد کند. این ساخت پلاک، یک بیماری به نام آترواسکلروز را به وجود می‌آورد که باعث سکته قلبی و مغزی می‌شود. اطریفل می‌تواند سطح کلسترول و پلاک شریانی را کاهش دهد. یک مطالعه منتشرشده در مجله انجمن دارویی ژاپن نشان داد که کلسترول کل و همچنین LDL (“کلسترول بد”) به‌وسیله مصرف روزانه اطریفل کاهش چشمگیری پیدا می‌کند.

ضدالتهاب و ضد آرتریت:

محتوای آنتی‌اکسیدان بالا و پلی فنول اطریفل، آن را به ضدالتهابی عالی تبدیل کرده است. تقریباً هر بیماری به‌نوعی با التهاب مربوط می‌شود. آرتریت قطعاً بیماری التهابی است؛ این‌یک التهاب از یک یا چند مفصل است که سبب درد و سفتی می‌شود که با سن می‌تواند بدتر شود. به‌منظور مبارزه با آرتریت، یک رویکرد طبیعی هوشمند باید شامل مصرف غذاهای ضدالتهابی و مکمل‌ها باشد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که اطریفل ممکن است یک درمان طبیعی مفید برای مبتلایان به آرتریت باشد.

موارد منع مصرف اطریفل

در دوران حاملگی و شیردهی منع مصرف دارد و بهتر است حتی‌الامکان برای اطفال نیز استفاده نشود و داروهای جایگزین به کار رود.
در نارسایی‌های کبدی چون سوء القنیه، سیروز و هپاتیت با توجه به ذکر بعضی عوارض مربوط به بعضی تانن های ساده، بهتر است مصرف نشود.
ازآنجاکه محلول تانن ها می‌تواند سبب رسوب بخشی از داروها شود، فاصله مصرف سایر داروها با آن به‌صورت یک ساعت قبل یا سه ساعت بعد باشد.
در صورت مصرف گلیکوزیدهای قلبی چون دیگوکسین، به خاطر احتمال کاهش اثر داروی قلبی، احتیاط و تدبیر از جانب پزشک صورت پذیرد.