معنی ضرب المثل خدا به آدم گدا، نه عزا بده و نه عروسی
مفهوم ضرب المثل خدا به آدم گدا، نه عزا بده و نه عروسی
ضرب المثل “خدا به آدم گدا، نه عزا بده و نه عروسی” یک اصطلاح فارسی است که در واقعیت زندگی افراد فقیر و نیازمند را توصیف می‌کند. این ضرب المثل به مفهومی مشابه با عبارت “چون فقیری، هیچ خوشی نداری” می‌باشد. در ادامه، به تشریح دقیقتر این ضرب المثل خواهیم پرداخت.
این ضرب المثل بیانگر وضعیتی است که فرد فقیر و نیازمند در آن قرار دارد. به عبارتی دیگر، این ضرب المثل به معنای این است که وقتی فردی در شرایط فقر و نیاز قرار می‌گیرد، نه توانایی دارد تا در مراسم عزاداری شرکت کند و نه می‌تواند در مراسم عروسی خود شرکت کند.
در این ضرب المثل، عزا به معنای مراسمی است که در آن افراد برای تسلیت و همدردی با خانواده‌ای که عزیزشان را از دست داده‌اند، جمع می‌شوند. این مراسم عموماً به منظور ابراز تسلیت، حمایت و دلسوزی به خانواده متوفی برگزار می‌شود. اما فرد فقیر و نیازمند، به دلیل عدم توانایی مالی، نمی‌تواند در این مراسم شرکت کند و تسلیت خود را به خانواده متوفی ابراز نماید.
عروسی نمادی است از رویدادی خوشحال کننده و مهم در زندگی افراد. در این مراسم، دو نفر به همسری هم در می آیند و این رویداد علاوه بر شادی و خوشحالی، هزینه‌های زیادی را نیز به همراه دارد. اما فرد فقیر و نیازمند، به دلیل نداشتن توانایی مالی، نمی‌تواند در این مراسم شرکت کرده و خوشبختی خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
این ضرب المثل بیان می‌کند که فقر و نیازمندی می‌تواند باعث محرومیت از شرکت در مراسم‌های مهم و خوشایند شود. فردی که در این شرایط قرار دارد، نه تنها نمی‌تواند از لذت‌ها و خوشایندی‌های زندگی برخوردار شود، بلکه همچنین نمی‌تواند در مراسم‌های مهمی که در زندگی رخ می‌دهد شرکت کند و از آنها لذت ببرد.
در نتیجه، ضرب المثل “خدا به آدم گدا، نه عزا بده و نه عروسی” یک تصویر زنده از وضعیت فردی است که در شرایط فقر و نیاز قرار دارد و نمی‌تواند در مراسم‌های مهم و خوشایند شرکت کند. این ضرب المثل در واقع به ما یادآوری می‌کند که فقر و نیازمندی می‌تواند تجربه بسیار دشواری باشد و باعث محرومیت از لذت‌ها و فرصت‌های زندگی شود.
