معنی ضرب المثل قسم روباه یا دم خروس

مفهوم و داستان ضرب المثل قسم روباه رو باور کنیم یا دم خروسو

یک خروس زیبا در جنگلی دور زندگی می کرد. او به خاطر داشتن بال و پرهای طلایی و تاج قرمز، خروس زری، پیرهن پری نامیده می شد. این زیبایی های او باعث شده بود که خروس بسیار مغرور و خودشیفته ای باشد. او در کنار خانه خود یک سگ داشت که همیشه از او مراقبت می کرد. روزی سگ به خروس گفت که قصد دارد به دشت برود و از او خواست که در خانه اش بماند و در خانه را به روی هیچ کسی باز نکند. خروس به او خندید و گفت که از چیزی نمی ترسد و به هشدارهای سگ توجهی نکرد.

در همان نزدیکی، روباهی کمین کرده بود و به حرف های آن سگ و خروس گوش می کرد. با رفتن سگ، روباه خوشحال شد و به سمت خانه ی خروس رفت. روباه با آواز خواندن موفق شد خروس را از لانه بیرون بیاورد و او را به دندان گرفت. سگ که صدای خروس را شنیده بود، به سرعت برگشت و با دیدن روباه از او پرسید که آیا خروس را دیده است؟ روباه قسم خورد که از خروس خبری ندارد، اما سگ دم خروس را از کیسه ای که روباه به دست داشت دید و گفت: قسم تو را باور کنم یا دم خروس که از کیسه بیرون آمده؟

روباه که متوجه شد سگ از جریان خبردار شده پا به فرار گذاشت. سگ خروس را از کیسه بیرون آورد و به او گفت که باید غرورش را کنار بگذارد و دیگر به کسی اعتماد نکند. آن دو با هم به خانه برگشتند.

از جریان این داستان است که اگر کسی سخنی را به دروغ بیان کند، اما نشانه‌ هایی مبنی بر اینکه حرف او حقیقت ندارد وجود داشته باشد، ضرب‌ المثل زیر را برای او بکار می‌ برند:

قسم روباه را باور کنیم یا دم خروس را!