کپسول فلوکونازول | موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض فلوکونازول

در این مطلب به معرفی کامل کپسول فلوکونازول خواهیم پرداخت، باما همراه باشید 🙂

نام علمی دارو: فلوکونازول – Fluconazole

نام تجاری: دیکلوفان – Diflucan

گروه دارویی: داروهای ضد قارچ

موارد مصرف و نحوه استفاده از فلوکونازول

فلوکونازول یک داروی ضد قارچ است که برای عفونت‌های کاندیدایی دهان (برفک)، گلو و واژن و دیگر عفونت‌های‌ قارچی‌ کمتر معمول، تجویز می‌شود. این قرص متعلق به گروهی از داروهای ضد قارچی است. این قرص با متوقف کردن رشد برخی از انواع قارچ عمل می‌کند.

– قبل از شروع مصرف فلوکونازول و هر بار که این قرص را خریداری می‌کنید، اطلاعات قرص را مطالعه کنید. اگر سؤالی دارید، از دکتر یا داروساز خود بپرسید.

– این دارو را به‌صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً یک‌بار در روز، مصرف کنید.

– اگر فرم مایع این دارو را مصرف می‌کنید، قبل از مصرف، بطری را به‌خوبی تکان کنید. دوز دقیق را با استفاده از قاشق اندازه‌گیری خاص اندازه‌گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز به‌درستی اندازه‌گیری نشود.

– دوز دارو بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. برای کودکان، دوز مصرفی بر اساس وزن است. به‌طورکلی در کودکان، دوز دارو نباید روزانه از 600 میلی‌گرم تجاوز کند، مگر آنکه پزشک تشخیص دهد.

– هنگامی‌که سطح دارو در بین ثابت باشد، دارو بهترین عملکرد خود را نشان می‌دهد؛ بنابراین، دارو را هر روی در ساعتی خاص مصرف کنید.

– این دارو را ادامه دهید تا مقدار کامل تجویزشده تمام شود، حتی اگر بعد از چند روز علائم ناپدید شدند. متوقف کردن این دارو در اوایل ممکن است باعث رشد قارچ شود که ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود.

عوارض قرص فلوکونازول

به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا می‌داند مزایای این دارو برای شما بیشتر از عوارض جانبی ایجادشده می‌باشد. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتی معده / درد، سردرد، سرگیجه یا ریزش مو ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به‌سرعت به پزشک یا داروساز خود بگویید.

اگر هرکدام از این عوارض جانبی بعید، اما جدی رخ داد، به پزشک خود اطلاع دهید:

• ضربان قلب سریع/ نامنظم
• سرگیجه شدید
• غش

این دارو ممکن است به‌ندرت باعث بیماری جدی کبد شود. در صورت وجود علائم بیماری کبد، ازجمله:

• درد شدید معده و درد شکمی
• تهوع و استفراغ مداوم
• زرد شدن چشم‌ها / پوست
• ادرار تیره
• خستگی غیرمعمول

بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. واکنش بسیار حساس آلرژیک به این دارو نادر است؛ اما اگر متوجه علائم واکنش حساسیتی شدید به پزشک اطلاع دهید. علائم عبارت‌اند از:

• جوش
• خارش / تورم (به‌ویژه صورت / زبان / گلو)
• سرگیجه شدید
• مشکل تنفس

معرفی کامل کپسول فلوکونازول

هشدارها و موارد احتیاط فلوکونازول

قبل از مصرف فلوکونازول، اگر به این دارو یا سایر داروهای ضد قارچی آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول) یا سایر مواد حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به‌خصوص: بیماری کبد، بیماری کلیوی.

فلوکونازول ممکن است بیماری را ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن فاصله QT). طولانی شدن فاصله QT به‌ندرت می‌تواند موجب ضربان قلب سریع / بی‌نظمی و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، خستگی) شود که نیاز به مراجعه به پزشک دارند.

خطر طولانی شدن فاصله QT درصورتی‌که افزایش می‌یابد که دارای بیماری خاصی باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که باعث طولانی شدن فاصله QT شود. قبل از استفاده از فلوکونازول، به پزشک یا داروساز خود در خصوص تمام داروهایی که می‌خورید و بیماری‌هایی که دارید بگویید ازجمله:

• برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی شدن فاصله QT در EKG)
• سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن فاصله QT در EKG، مرگ ناگهانی قلب).

سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن فاصله QT را افزایش دهد. این خطر در صورت مصرف داروهای خاص (مانند دیورتیک / قرص‌های آب) یا در صورت داشتن بیماری نظیر عرق شدید، اسهال یا استفراغ، افزایش می‌یابد. با پزشک خود در مورداستفاده از فلوکونازول به‌صورت ایمن صحبت کنید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب‌آلودگی شود. الکل یا ماری‌جوانا می‌تواند موجب سرگیجه یا خواب‌آلودگی شود. در صورت مصرف این دارو رانندگی نکنید، از ماشین‌آلات استفاده کنید یا هر کاری که نیاز به هشیاری دارید را انجام ندهید. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی اجتناب کنید. اگر ماری‌جوانا مصرف می‌کنید به پزشک خود بگویید.

قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندان‌پزشک خود در خصوص تمام محصولاتی که مصرف می‌کنید (ازجمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بگویید. بزرگ‌سالان سالمند ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به‌ویژه بثورات، استفراغ، اسهال و طولانی شدن فاصله QT بیشتر حساس باشند.

مصرف فلوکونازول در بارداری

بارداری رده C: مطالعات کافی و کنترل‌شده  در زنان باردار وجود ندارد. داده‌های انسانی موجود نشان‌دهنده افزایش خطر ابتلا به آنومالی های مادرزادی پس از یک دوز 150 میلی‌گرم می‌باشد.  چند گزارش منتشرشده یک نمونه الگوی نادر از ناهنجاری‌های مادرزادی را در نوزادانی که مادرشان در بارداری مقدار بالایی از فلوکونازول (400 تا 800 میلی‌گرم در روز) را در طول سه ماهه اول مصرف کرده‌اند، توصیف می‌کنند. این ناهنجاری‌های گزارش‌شده شبیه مطالعات حیوانی است. اگر این دارو در دوران بارداری استفاده می‌شود یا در صورت باردارشدن در حین مصرف دارو، بیمار باید از خطرات بالقوه برای جنین اطلاع داشته باشد.

مصرف فلوکونازول در شیردهی

فلوکونازول در غلظت‌های مشابه غلظت پلاسمای مادر در شیر انسان ترشح می‌شود.

تداخلات دارویی کپسول فلوکونازول

تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این سند شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که مصرف می‌کنید (شامل داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود در میان بگذارید. بدون اجازه پزشک خود، دارویی را شروع و متوقف نکنید. همچنین دوز دارو را بدون هماهنگی با پزشک تغییر ندهید. محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارت‌اند از: کلوپیدوگرل.

بسیاری از داروها علاوه بر فلوکونازول ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن فاصله QT) تأثیر بگذارند ازجمله پیموزاید، کینیدین، آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید (مانند اریترومایسین) و غیره. فلوکونازول می‌تواند سرعت دفع سایر داروها را از بدن کاهش دهد که می‌تواند بر کارکرد آن‌ها تأثیر بگذارد. نمونه‌هایی از داروهای تحت تأثیر عبارت‌اند از آسوناپروویر، سیساپید و غیره.

طریقه مصرف فلوکونازول برای عفونت

اشکال دارویی:

• قرص: 50, 100, 150, 200mg
• کپسول: 50, 100, 150, 200mg
• سوسپانسیون: 200 mg/5ml

در عفونت کاندیدیایی یا قارچی واژن، در صورت ملایم بودن عفونت ابتدا پماد واژینال کلوتریمازول تجویز می‌شود و در صورت شدید شدن عفونت از قرص خوراکی فلوکونازول به مدت 3 تا 5  روز برای عفونت کاندیدیایی واژن با یک دوز خوراکی  150 میلی‌گرم تجویز می‌شود.

دوز چندتایی: ازآنجاکه جذب خوراکی به‌سرعت و به‌طور کامل انجام می‌شود، دوز روزانه DIFLUCAN (فلوکونازول) برای حالت خوراکی (قرص و شربت) و تزریق عضلانی ثابت است. به‌طورکلی در روز اول درمان توصیه می‌شود دو برابر دوز مصرف شود تا در روز دوم درمان غلظت پلاسما در نزدیکی حالت پایدار باشد.

دوز روزانه DIFLUCAN برای درمان عفونت‌های غیر از کاندیدیازیس واژینال باید بر اساس ارگانیسم آلوده‌کننده و پاسخ بیمار به درمان باشد. درمان باید ادامه یابد تا آزمایشات آزمایشگاهی نشان دهد که عفونت قارچی فعال کاهش‌یافته است. یک دوره ناکافی درمان ممکن است منجر به عود عفونت فعال شود. بیماران مبتلابه ایدز و مننژیت کریپتوکوک یا کاندیدیازیس رماتیسم مجدد معمولاً برای پیشگیری از عود، نیاز به نگهداری دارند.

کاندیدیازیس آتروفارینژال

دوز توصیه‌شده DIFLUCAN برای کاندیدیازیس آتروفارینژال (عفونت کاندیدیایی دهان و حلق) 200 میلی‌گرم در روز اول و به دنبال آن هرروز 100 میلی‌گرم در روز می‌باشد. شواهد بالینی بیماری کاندیدیازیس آتروفارینژال معمولاً طی چند روز برطرف می‌شود اما درمان باید حداقل 2 هفته ادامه یابد تا احتمال عود بیماری کاهش یابد.

کاندیدیازیس مری

دوز توصیه‌شده دیکلوفان برای کاندیدیازیس مری 200 میلی‌گرم در روز اول و به دنبال آن 100 میلی‌گرم یک‌بار در روز است. با توجه به تصمیم پزشک بر اساس پاسخ بیمار به درمان، ممکن است دوز تا 400 میلی‌گرم در روز افزایش یابد. بیماران مبتلابه کاندیدیازیس مری باید حداقل 3 هفته و حداقل دو هفته بعد از قطع علائم درمان شوند.

عفونت‌های سیستمیک کاندیدا

برای عفونت‌های سیستمیک کاندیدا، ازجمله کاندیدایی، کاندیدیازیس و پنومونی منتشرشده، دوز دارو بهینه و طول مدت درمان مشخص نشده است. در مطالعات باز غیر آماری از تعداد کمی از بیماران، دوز تا 400 میلی‌گرم در روز استفاده‌شده است.

عفونت دستگاه ادراری و پریتونیت

برای درمان عفونتهای دستگاه ادراری کاندیدا و پریتونیت، دوزهای روزانه 50 تا 200 میلی‌گرم در مطالعات باز و غیرمستقیم از تعداد کمی از بیماران استفاده‌شده است.

مننژیت کریپتوکوک

دوز توصیه‌شده برای درمان مننژیت حاد کریپتوکوک در روز اول 400 میلی‌گرم و به دنبال آن 200 میلی‌گرم یک‌بار در روز است. دوز 400 میلی‌گرم یک‌بار در روز بر اساس نظر پزشک بر اساس پاسخ بیمار به درمان استفاده می‌شود. مدت‌زمان توصیه‌شده برای درمان اولیه مننژیت کریپتوکوک 12-10 هفته پس‌ازآنکه مایع مغزی نخاعی منفی می‌شود، می‌باشد. دوز توصیه‌شده DIFLUCAN برای سرکوب ریسک مننژیت کریپتوکوک در بیماران مبتلابه ایدز 200 میلی‌گرم به‌صورت روزانه است.

پیشگیری در بیماران تحت پیوند مغز استخوان

دیفلوکان توصیه‌شده روزانه برای پیشگیری از کاندیدیازیس در بیماران تحت پیوند مغز استخوان 400 میلی‌گرم در روز است. بیمارانی که گرانولوسیتوپنی شدید (کمتر از 500 نوتروفیل در هر میلی‌متر) دارند باید دیفلوکان را چند روز قبل از شروع پیش‌بینی نوتروپنی شروع کنند و 7 روز ادامه دهند تا تعداد نوتروفیل ها به بالای 1000 سلول در هر میلی‌متر افزایش یابد.