انشا در مورد جان بخشی به لباس

مقدمه:
من یک لباس هستم، یک پارچه‌ی رنگی که بر تن انسان‌ها می‌نشیند و به آنها ظاهر می‌دهد. من می‌توانم زیبا باشم یا زشت، شیک باشم یا معمولی، گران باشم یا ارزان. اما مهم‌تر از همه اینها، من می‌توانم ابزاری برای بیان هویت انسان‌ها باشم.

بدنه:
من می‌توانم به مردم کمک کنم تا احساس اعتماد به نفس کنند یا برعکس. من می‌توانم به آنها کمک کنم تا به گروه خاصی تعلق پیدا کنند یا از آن فاصله بگیرند. من می‌توانم به آنها کمک کنم تا پیامی را به جهان ارسال کنند یا کاملاً نادیده گرفته شوند.

من می‌توانم یک لباس مجلسی زیبا باشم که در یک مهمانی مجلل به تن می‌شود. می‌توانم یک لباس ورزشی ساده باشم که برای رفتن به باشگاه پوشیده می‌شود. می‌توانم یک لباس کار شیک باشم که در محل کار پوشیده می‌شود. یا می‌توانم یک لباس راحتی قدیمی باشم که در خانه پوشیده می‌شود.

من می‌توانم در هر موقعیتی حضور داشته باشم، از یک روز کاری معمولی گرفته تا یک رویداد مهم. من می‌توانم بخشی از زندگی روزمره انسان‌ها باشم یا فقط یک وسیله‌ی تزئینی.

اما مهم‌تر از همه اینها، من می‌توانم وسیله‌ای برای بیان هویت انسان‌ها باشم. من می‌توانم به آنها کمک کنم تا خود واقعی‌شان را نشان دهند یا شخصیتی جدید برای خود بسازند. من می‌توانم به آنها کمک کنم تا احساس خاص بودن کنند یا بخشی از یک گروه باشند.

پایان:
من یک لباس هستم، و من بیش از یک پارچه‌ی رنگی هستم. من یک ابزار برای بیان هویت انسان‌ها هستم.