انشا

انشا در مورد جان بخشی به مدرسه

در این مطلب از مجله اینترنتی مثبت 1، انشا در مورد جان بخشی به مدرسه برای شما آماده نموده ایم. امیدواریم که موردتوجه شما قرار گیرد.

مقدمه:
من مدرسه هستم، مدرسه‌ای بزرگ و قدیمی که سال‌های سال است در این مکان ایستاده‌ام. من شاهد رشد و پرورش هزاران دانش‌آموز بوده‌ام، شاهد موفقیت‌ها و شکست‌های آن‌ها.

بدنه:
من مدرسه هستم، مدرسه‌ای که درهای خود را به روی همه دانش‌آموزان باز می‌گذارد. من به همه دانش‌آموزان، فارغ از هرگونه تفاوت، فرصت یادگیری و رشد می‌دهم.

مدرسه‌ای که می‌کوشد تا دانش‌آموزان را به انسان‌هایی داناتر، توانمندتر و مسئولیت‌پذیرتر تبدیل کند. من به دانش‌آموزان می‌آموزم که چگونه فکر کنند، چگونه حل مسئله کنند، چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و چگونه در جامعه زندگی کنند.

مدرسه‌ای که همیشه در حال تغییر و تحول است. من به دنبال بهترین روش‌های آموزش هستم تا دانش‌آموزان را برای آینده آماده کنم.

من مدرسه هستم، مدرسه‌ای که به آینده امیدوار است. من معتقدم که دانش‌آموزان آینده‌سازان این کشور هستند و من می‌خواهم به آن‌ها کمک کنم تا آینده‌ای بهتر بسازند.

من خاطرات زیادی از دانش‌آموزان دارم. خاطرات شادی و غم، خاطرات موفقیت و شکست، خاطرات دوستی و عشق.

من خاطرات اولین روز مدرسه را به یاد دارم، وقتی که دانش‌آموزان با هیجان و اضطراب وارد مدرسه می‌شدند. من خاطرات جشن‌های دانش‌آموزی را به یاد دارم، وقتی که دانش‌آموزان با شادی و نشاط در کنار هم می‌رقصیدند و می‌خواندند. من خاطرات کنکور و قبولی دانش‌آموزان را به یاد دارم، وقتی که دانش‌آموزان با خوشحالی خبر قبولی خود را به من می‌دادند.

من خاطرات زیادی از معلمان دارم. من خاطرات معلمانی مهربان و دلسوز را به یاد دارم، معلمانی که همیشه به دانش‌آموزان کمک می‌کردند. من خاطرات معلمانی سخت‌گیر و جدی را به یاد دارم، معلمانی که به دانش‌آموزان درس زندگی می‌دادند.

من مدرسه هستم، مدرسه‌ای که خاطرات زیادی را در خود جای داده است. خاطراتی که گاهی شیرین و گاهی تلخ هستند، اما همه آن‌ها خاطراتی هستند که هیچ‌گاه فراموش نمی‌شوند.

من آرزو دارم که دانش‌آموزانم در آینده موفق شوند و به انسان‌هایی مفید برای جامعه تبدیل شوند. من آرزو دارم که دانش‌آموزانم دنیا را به جای بهتری تبدیل کنند.

من امیدوارم که همیشه بتوانم به دانش‌آموزانم کمک کنم تا رشد کنند و به اهداف خود برسند. من امیدوارم که دانش‌آموزانم همیشه از من یاد کنند و به من احترام بگذارند.

نتیجه:
من مدرسه هستم، مدرسه‌ای با امیدها و آرزوهای بزرگ.
من امیدوارم که بتوانم در آینده نیز به دانش‌آموزانم کمک کنم تا آینده‌ای بهتر بسازند.

4/5 - (1 امتیاز)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا