معنی ضرب المثل ما پوستین ول کردیم، پوستین ما رو ول نمی‌کنه
مفهوم ضرب المثل ما پوستین ول کردیم، پوستین ما رو ول نمی‌کنه
این ضرب المثل را هنگامی به کار می‌برند که فردی به امید پاداشی در یک کار دخالت کند و در آن به مشکل برخورد کند.
داستان ضرب المثل ما پوستین ول کردیم، پوستین ما رو ول نمی‌کنه:
آورده شده است که یک روز فردی نیازمند لباس بود و از سرما به خود می لرزید و از نداشتن پوشاک ناراحت بود. او از کنار رودخانه عبور کرد و چیزی شبیه پوستین روی آب می‌دید. یکی به او گفت: آنجا را نگاه کن، روی سیلاب خیک یا چیزی شبیه آن است که سیل آورده و می‌توانی آن را بگیری، بفروشی و لباس بخری. یکی دیگر گفت: اصلاً خود پوستین است که خدا رسانده، کمی تلاش کن و آن را از سیلاب بگیر و بپوش.
فرد نیازمند لخت شد و خودش را به آب انداخت و با زحمت زیاد به پوستین نزدیک شد تا آن را از آب بگیرد. اما آنچه سیل آورده بود، نه پوستین بود و نه خیک روغن، بلکه یک خرس زنده بود که در سیلاب غرق شده بود و در آب دست و پا میزد و منتظر بود دستش به چیزی ببندد و خودش را نجات دهد. همین که آن فرد نزدیک شد و برای گرفتن پوستین دست دراز کرد، خرس برای نجات خودش به دست و پای آن فرد چسبید و فرد بیچاره هر چه تلاش کرد که از او کنار بکشد، ممکن نشد.
مردم دیدند که آوردن پوستین خیلی طول کشید و خود آن فرد هم همراه سیلاب می‌رود و از دور نمی‌دانستند که چرا نمی‌تواند پوستین را بیاورد. فریاد زدند که خب، اگر نمی‌توانی پوستین را بیاوری، ولش کن و خودت برگرد. مبادا سرما بخوری یا سیل تو را ببرد. فرد بیچاره جواب داد که بابا، من پوستین را ول کرده‌ام، اما پوستین من را ول نمی‌کند.
این ضرب المثل در هنگامی استفاده می‌شود که شخصی به امید بهره‌برداری در یک کار دخالت کند و در آن به مشکل برخورد کند. و اگر کسی به او توصیه کند که از نیکوکاری این کار گذر کند، برای محافظت از خود از این ضرب المثل استفاده می‌کند.
