معنی ضرب المثل جانماز آب کشیدن

مفهوم ضرب المثل جانماز آب کشیدن

این ضرب المثل معمولاً برای افراد ظاهرپرست مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمانی که فردی ادعای نادرست به دینداری و مومن بودن می‌کند، مردم برای نشان دادن واقعیت می‌گویند که فلانی جانماز آب می‌کشد و واقعیت ماجرا طبق ادعای او نیست. در واقع این فرد عبادت و دینداری خود را بیش از حد به مردم نشان می‌دهد تا از این طریق مردم او را برتر از هر کسی بدانند.

دینداری در صورتی که صحیح و درست انجام شده باشد، نباید ظاهری و برای جلب توجه انجام شود. بلکه باید باطن فرد نیز همانند ظاهرش بوده و این دو با یکدیگر هماهنگی داشته باشد. در این صورت هم دینداری فرد صحیح بوده و هم اینکه به دین و مسلمان و غیر مسلمانی خیانت نکرده است.

داستان ضرب المثل جانماز آب کشیدن

در روزگاران قدیم فردی دورو و ظاهرپرست در روستایی زندگی می‌کرد. او عادت داشت همیشه و همه جا خود را مدح کند و خود را فردی خوب نشان دهد. این کار تا حدودی موثر بود و مردم او را فردی مومن و مهربان می‌دانستند، اما نمی‌دانستند که او هیچ ایمانی ندارد و در واقع فرد نادرستی است.

مدتی بعد مردم روستا تصمیم گرفتند یک روز را برای برگزاری نماز جماعت تعیین کنند تا همه بتوانند در آن حضور داشته باشند. این روز مشخص شد و همه به جز فرد مومن در آن حضور داشتند و این روال چندین بار تکرار شد. این ماجرا باعث شد مردم به این فرد شک کنند و ماجرا را پیگیری کنند و بفهمند که آیا واقعاً فرد مومنی است یا خیر. به همین دلیل مردی را مأمور کردند تا او را تعقیب کند تا از امور و اعمال این فرد باخبر شوند. او برای مدتی این فرد را تعقیب کرد و از او هیچ کار خوبی ندید که هیچ، بلکه بسیاری از اعمال و رفتارهای ناپسندی را مشاهده کرد.

مأمور پس از چندین روز تصمیم گرفت تا مردم روستا را از خواب غفلت بیدار کند و آنها را از واقعیت مطلع کند. پس به مردم خبر داد تا فلان روز در میدان روستا جمع شوند. او در میان مردم حاضر شد و ماجرای بی ایمان بودن فرد را برای همه تعریف کرد و در این حال یکی از میان جمع بیرون آمد و گفت: من از اول می‌دانستم او آدم درستی نیست و هدفش تنها جانماز آب کشیدن است. از آن پس هر وقتی که افراد می‌خواهند به فرد دورو و ظاهرپرستی اشاره کنند، از این ضرب المثل استفاده می‌کنند.