سرخالو یا لایچی؛ خواص و ارزش غذایی لایچی

سُرخالو یا لایچی میوهٔ گیاهی است با نام علمی سرخالوی چینی متعلق به تیرهٔ ناترکیان و راستهٔ ناترک‌سانان.

پوست آن سرخ و چرم‌مانند و تیغ‌تیغی و شبیه به توت فرنگی است؛ قسمت خوراکی آن سفید و شفاف و سفت و آبدار است و شکل آن از گرد و گاه بیضی و قطر آن از یک تا یک ونیم سانتیمتر متغیر است؛ شیرین و معطر و بومی جنوب چین و مناطق مجاور آن است.

از میان تولیدکنندگان این محصول در آسیای جنوب شرقی، شبه قاره ی هند و آفریقای جنوبی، چین، تولیدکنندهٔ اصلی سرخالو است و پس از آن هند(۷۱ درصد محصول سالانهٔ هند در ایالت بهار تولید می‌شود.) قرار دارد.

ارزش غذایی: لایچی – 100 گرم

خواص سرخالو

اگر این میوه را میل بفرمایید:

• مغذی و مقوی معده است و به هضم غذا کمک می‌کند.
• در موارد بزرگ شدن غده‌ها و تومورها تجویز می‌شود.
• برای معالجه گزش جانوران سمی مصرف می‌شود.

حال اگر میوه را همراه با دانه اش دم کنید و آب آن را بنوشید:

• سرفه را تسکین می‌دهد.
• برای کاهش قند خون مفید است.
• اختلالات عصبی و دردهای عصبی را برطرف می‌کند.

هستهٔ سرخالو هم خالی از فواید نیست و خواص هستهٔ این میوه عبارتند از:

• تشنگی را تسکین می‌دهد.
• خنک‌کننده و قابض است.
• مسکن درد می‌باشد.
• برای معالجه  آماس بیضه مفید است.
• آن را دم کنید و آبش را بنوشید. سرفه را تسکین می‌دهد.
• در موارد اختلالات عصبی و تسکین دردهای عصبی فتق تجویر می‌شود.