کمای میگزدم؛ علل، علائم، تشخیص و درمان کمای میگزدم
میگزدم به شکل شدید کم کاری تیروئید اشاره می‌کند که می‌تواند زمانی رخ دهد که وضعیت بدون درمان باقی بماند یا به اندازه کافی درمان نشود. این بیماری نادر و مرگبار به دلیل درمان نشدن بیماری هاشیموتو روی می‌دهد. علائم آن شامل خواب آلودگی همراه با رخوت عمیق و ناخودآگاه می‌باشند.
این اصطلاح همچنین در مورد اثراتی که هیپو تیروئیدیسم می‌تواند بر روی پوست داشته باشد، باعث ایجاد تورم و پف می‌شود. هنگامی که سطح هورمون‌های تیروئید بسیار پایین می‌آید، فرد ممکن است نشانه‌هایی از قبیل خواب آلودگی، سردرگمی و هیپوترمی، و همچنین تغییرات در پوست را تجربه کند.
یکی از عوارض تهدید کننده زندگی هیپوتیروئیدیسم، کم کاری تیروئید است. این عارضه همچنین به عنوان بحران مکسدما شناخته می‌شود.
علت بیماری میگزدم:
میگزدم به علت هیپوتیروئیدی شدید ایجاد می‌شود که اگر تشخیص داده نشده یا با موفقیت درمان نشود عواقب خطرناکی در پی دارد. متوقف کردن مصرف دارو می‌تواند این عوارض را ایجاد کند، هایپوتیروئیدیسم به علت اینکه تیروئید کار خود را متوقف می‌کند، پیشرفت می‌کند.
علل کم کاری تیروئید عبارت‌اند از:
- جراحی تیروئید
- داروهایی که بر سیستم هورمون تأثیر می‌گذارند، مانند بعضی‌ها برای درمان سرطان
- پرتودرمانی برای درمان سرطان
- داروهای دیگر، از جمله لیتیوم، بتا بلوکرها و بیهوشی
- بیماری‌های خود ایمنی، مانند بیماری هاشیموتو
- کمبود ید یا وجود بیش از حد ید
- بارداری
- بیماری ناگهانی یا عفونت
علائم بیماری میگزدم:
میگزدم دما یک بیماری جدی است. هر فردی که نشانه‌های هایپوتیروئیدیسم یا هایپوتیروئیدی را در خود ببیند باید به پزشک مراجعه کند.
فرد مبتلا به میگزدم ما ممکن است تورم را در صورت، پاها یا زبان خود ببیند. پوست آن‌ها نیز ممکن است خشک و کم رنگ باشد.
سایر علائم کم کاری تیروئید شدید می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- عدم تحمل به سرما
- خستگی
- افزایش وزن
- مشکل بینایی
- شوکه شدن
- کاهش تنفس
- گیجی
- بی تفاوتی یا افسردگی
- روانپریشی
- یبوست
- موهای درشت
- گواتر
- انرژی کم
- تشنج
- کاهش تحرک
- کاما
- درجه حرارت پایین بدن
- این بیماری همچنین می‌تواند باعث کاهش سطح اکسیژن شود.
کمای میگزدم چیست و چه نشانه هایی دارد؟
تشخیص بیماری میگزدم:
یک پزشک بعد از دیدن اینکه آیا علائم یک فرد با هایپوتیروئید شدید، تشخیص داده می‌شود، تشخیص می‌دهد. آن‌ها همچنین ممکن است یک آزمایش خون انجام دهند تا مطمئن شوند.
فرد مبتلا به سطح بالای هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) ممکن است کم کاری تیروئید داشته باشد، زیرا بدن ممکن است TSH بیشتری تولید کند تا تریروئید کم توانایی تولید کند. در نتیجه، ممکن است پزشک مقدار TSH را که در غده هایپوفیز انسان تولید می‌شود را تنظیم کند.
تست تیروکسین یا آزمایش t4 نیز می‌تواند برای تشخیص این بیکاری به کار برود سطوح پایین T4 شاخص خوبی برای کم کاری تیروئید است، به خصوص اگر همراه با میزان بالای TSH باشد. اگر یک دکتر معتقد باشد که یک فرد مبتلا به هایپو تیروئیدیسم است، آزمایش‌های بیشتری برای اندازه گیری عملکرد تیروئید انجام می‌دهند و علت اصلی را پیدا می‌کنند.
اگر این پزشک این موضوع را تشخیص دهد بلافاصله درمان را شروع می‌کند.
عوارض جانبی میگزدم عبارت‌اند از:
- افسردگی
- حمله قلبی
- نارسایی قلبی
- مشکلات کلیه
- آریتمی قلبی
- هیپوترمی
- کاهش متابولیسم دارو، منجر به مصرف بیش از حد داروها شده است
- عوارض حاملگی، مانند پره اکلامپسی، سقط جنین و تولد نوزاد
- کما
- مرگ
کمای میگزدم یک عارضه نادر اما شدید است. این عارضه یک تهدید کننده جدی محسوب می‌شود که میزان مرگ و میر ناشی از آن حدود 25 تا 60 درصد است و تا افراد سالمند را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
کمای میگزدم شامل:
- کاهش شدید دمای بدن
- کاهش تنفس
- نارسایی سیستم عصبی مرکزی
- همراه با سایر علائم کم کاری غده تیروئید است.
درمان بیماری میگزدم:
درمان این بیماری می‌تواند با هورمون تیروکسین T4 به نام لووتیروکسین درمان می‌شود. این سطح هورمون T4 را بهبود می‌بخشد و می‌تواند به کاهش علائم مرتبط کمک کند.
درمان شامل داروهای جایگزین هورمون تیروئید به ورید است. همچنین ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک ها و آستروئیدها نیز به کار رود.
درمان کمای میکس آدم (میگزدم) با لووتیروکسین
داروی لووتیروکسین (Levothyroxine) را می‌توان در ابتدا به صورت تزریقی در ورید با دوز ۵۰۰ میکروگرم یکجا تجویز نمود که در واقع دوز بارگیری اولیه آن است. اگرچه تجویز لووتیروکسین پس از دوز اولیه تا چند روز ضروری نیست، ولی معمولاً تجویز آن به میزان ۵۰ تا ۱۰۰ میکروگرم در روز ادامه می‌یابد. در صورتی که داروی وریدی مناسب در دسترس نباشد، همان مقدار لووتیروکسین را می‌توان از طریق لوله نازوگاستریک (لوله NG ان جی) تجویز کرد (علی رغم اینکه ممکن است جذب روده ای در کمای میکس آدم مختل شده باشد).
درمان جایگزین با لیوتیرونین
یک روش جایگزین درمان کمای میکزدم عبارت است از تجویز لیوتیرونین (Liothyronine) به صورت وریدی یا از طریق لوله نازوگاستریک (لوله NG)، با دوز ۱۰ تا ۲۵ میکروگرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت.
استفاده از لیوتیرونین بسیار مؤثر است زیرا تبدیل هورمون تیروئیدی T4 به T3 در بدن در کمای میکس آدم دچار اختلال می‌گردد. با اینحال، تجویز بیش از حد لیوتیرونین خطر بالقوه بروز آریتمی های قلبی را به همراه دارد.
یک روش دیگر، تجویز همزمان لووتیروکسین با دوز ۲۰۰ میکروگرم و لیوتیرونین با دوز ۲۵ میکروگرم به صورت دوز واحد و یک جای وریدی در ابتدا و سپس درمان روزانه با لووتیروکسین با دوز ۵۰ تا ۱۰۰ میکروگرم روزانه و لیوتیرونین با دوز ۱۰ میکروگرم هر ۸ ساعت می‌باشد.
درمان‌های حمایتی
درمان‌های حمایتی برای اصلاح هرگونه اختلال متابولیک در کمای میگزدم (میکس آدم یا میکزودم) ضروری است. گرم کردن بدن بیمار تنها وقتی توصیه می‌شود که دمای بدن وی به کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد برسد زیرا در این دما خطر کلاپس قلبی عروقی افزایش می‌یابد.
استفاده از پتوهای فضاگیر برای جلوگیری از اتلاف حرارت لازم است.
تجویز هیدروکورتیزون وریدی با دوز ۵۰ میلی گرم هر ۶ ساعت ضروری است، چون ذخیره آدرنال در کم کاری تیروئید (هیپوتیروئیدی) کاهش می‌یابد. هرگونه فاکتور تشدید کننده وخامت بیماری را باید درمان کرد، از جمله تجویز زودهنگام آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، تا زمانی که وجود عفونت بررسی و رد شود.
کمک تهویه ای همراه با آنالیز مرتب گازهای خون (ABG) معمولاً در طی ۴۸ ساعت اول درمان ضروری است. در صورت وجود هیپوناترمی (کاهش سدیم خون) یا هیپوگلیسمی (کاهش قند خون)، تجویز سالین هیپرتونیک یا گلوکز وریدی ممکن است لازم باشد.
از تجویز مایعات وریدی هیپوتون نظیر Half Saline باید خودداری کرد، چون این مایعات می‌توانند سبب احتباس آب در بدن شوند. احتباس آب به دلیل کاهش خونرسانی کلیوی و ترشح نابجای وازوپرسین رخ می‌دهد. متابولیسم اکثر داروها در این حالت مختل می‌شود. از تجویز داروهای آرام بخش نظیر بنزودیازپین ها باید تا حد امکان خودداری کرد و یا آن‌ها را با دوز کمتری مصرف نمود. سطح خونی داروها را باید در صورت امکان کنترل کرد تا بتوان دوز آن‌ها را تصحیح نمود.
مفید بود ممنون
خواهش میکنم
موفق باشید🌹