واکسن ام‌ام‌آر (MMR) برای چیست و چه عوارضی دارد؟
واکسن ام‌ام‌آر (انگلیسی: MMR vaccine، مخفف Mumps, Measles, Rubella واکسن سه‌گانه صرع، سرخک، سرخجه) واکسنی جهت پیشگیری از سرخک، اوریون و سرخجه است. دوز اول این واکسن معمولاً حوالی ۹ تا ۱۵ ماهگی و دوز دوم بین ۲۵ ماهگی تا ۶ سالگی تجویز میشود و میان این دو دوز، باید دست‌کم ۱ ماه فاصله باشد.
واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) برای کودکان توصیه میشود. این واکسن باعث مقاومت در برابر سه مورد از بیماری‌هایی که به‌طور بالقوه جدی هستند میشود. واکسیناسیون این مورد دومرحله‌ای است، در بیشتر موارد شما باید فرزندتان را قبل از ورود به مدرسه واکسینه کنید. اگر شما بزرگ‌سالید ولی این واکسن را دریافت نکردید یا به این بیماری‌ها مبتلا نشده‌اید احتمالاً شما هم به تزریق MMR احتیاج دارید.
سرخک، اوریون و سرخجه چیست‌اند؟
سرخک، اوریون و سرخجه بیماری‌هایی ویروسی هستند؛ و می‌توانند خیلی جدی باشند.
سرخک با تب، سرفه، آبریزش بینی، آماس ملتحمه چشم (قرمزی چشم) و دانه‌های قرمز و کوچکی بر روی صورت شروع میشود که در ادامه این دانه‌ها به باقی قسمت‌های بدن نیز گسترش می‌یابند. اگر ویروس به ریه‌ها برود می‌تواند موجب ذات‌الریه شود. سرخک در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند موجب التهاب مغزی شود که به آن انسفالیتیس می‌گویند که می‌تواند موجب تشنج و آسیب‌های مغزی شود.
ویروس اوریون معمولاً موجب تورم غددی که دقیقاً در زیر گوش هستند میشود. قبل از این واکسن، اوریون رایج‌ترین دلیل مننژیتیس دوگانه (التهاب استر مغز و طناب نخاعی) و کری اکتسابی در ایالات‌متحده بود. در مردان این ویروس می‌تواند موجب عفونت بیضه‌ها بشود که منجر به عقیمی میشود.
سرخجه تحت عنوان سرخک آلمانی نیز شناخته میشود. این ویروس می‌تواند باعث به وجود آمدن بثورات متوسط در روی صورت، تورم غدد پشت گوش بشود؛ همچنین در بعضی از موارد تورم مفاصل کوچک و تب با درجه پایین را موجب میشود. بیشتر کودکان به سرعت و بدون هیچ عارضه پایداری بهبود پیدا می‌کنند؛ اما اگر یک زن باردار به سرخجه مبتلا شود، ویروس می‌تواند ویران‌کننده باشد. اگر این خانم در سه‌ماهه اول بارداری مبتلا شده باشد، حداقل ۲۰ درصد ممکن است که فرزندش دچار نقایص مادرزادی مانند کوری، کری، نقص در قلب یا عقب‌ماندگی ذهنی بشود.
همه چیز درباره واکسن ام‌ام‌آر – mmr
چه کسانی باید واکسن MMR بزنند و چه کسانی نباید بزنند؟
MMR یک واکسن دومرحله‌ای است که معمولاً در دوران کودکی تزریق میشود. یک کودک وقتی ۱۲-۱۵ ماه دارد باید اولین تزریق را دریافت کند و دومین تزریق باید زمانی باشد که ۴-۶ سال دارد.
اگر شما مطمئن نیستید که واکسن آن را زده‌اید یا به آن بیماری مبتلا شده‌اید، شما در بزرگ‌سالی می‌توانید آن را تزریق کنید. با پزشکتان در مورد آن حرف بزنید اگر:
- شما بعد از سال ۱۹۵۶ میلادی متولدشده‌اید. (اگر شما در سال ۱۹۵۶ یا قبل از متولدشده باشید، شما دارای مصونیت تلقی می‌شوید زیرا بسیاری از کودکان در آن هنگام به این بیماری مبتلا بوده‌اند.)
- کار شما با امکانات پزشکی در ارتباط است.
- قصد اقدام به بارداری دارید یا احتمالاً باردار هستید.
در موارد زیر شما نباید تزریق را انجام بدهید اگر:
- درصورتی‌که به دنبال تزریق اول واکنش آلرژیک شدیدی نشان داده‌اید.
- شما به گلاتین و نئومایسین حساسیت دارید.
- احتمالاً باردار هستید یا قصد اقدام به بارداری در ۴ هفته آینده را دارید. (در دوران شیردهی این واکسن فاقد خطر است)
- سیستم ایمنی شما به دلیل مصرف داروهای سرطان، استفاده از کورتیکوستروئیدها یا ابتلا به ایدز ضعیف است.
خطرات و عوارض جانبی MMR
بیشتر افرادی که واکسن MMR را دریافت می‌کنند هیچ عارضه جانبی را تجربه نمی‌کنند. بعضی از افراد تب یا درد و قرمزی در محل تزریق دارند.
سایر مشکلات ممکن که کمتر متداول هستند:
- تب (۱ مورد از هر ۵ کودک)
- دانه زدن (۱ مورد در هر ۲۰ مورد)
- غدد متورم (۱ مورد در هر ۷ مورد)
- تشنج (۱ مورد در هر ۳۰۰۰ مورد)
- سختی و درد مفصل (در کودکان ۱ مورد از هر ۱۰۰ کودک؛ این حالت در بزرگسالان به‌ویژه در خانم‌ها بیشتر رایج است)
- تعداد کم پلاکت‌ها / خونریزی (یک مورد در هر ۳۰۰۰۰ مورد)
- انسفالیتیس (یک مورد در هر ۱ میلیون مورد)
در طول سالیان، عده‌ای پیشنهاد داده‌اند که واکسن MMR با اختلالات طیف اتیسم در ارتباط است. بااین‌وجود CDC قاطعانه می‌گوید که شواهدی وجود ندارد که این فرضیه را پشتیبانی کند. مزایایی که این واکسن در پیشگیری از بیماری به همراه دارد، از هرگونه خطر بالقوه‌ای بااهمیت‌تر و قوی‌تر است.
