معنی ضرب المثل فقیر در جهنم نشسته
مفهوم ضرب المثل فقیر در جهنم نشسته
این ضرب المثل برای افراد محروم و نیازمند به کار می‌رود که نسبت به زندگی بی‌تفاوت شده‌اند و هیچ اهمیتی برایشان ندارد که در این دنیا چه اتفاقاتی برایشان رخ می‌دهد و چه چیزی در راهشان قرار می‌گیرد.
این ضرب المثل به رنج و مشقت افراد نیازمند و فقیر اشاره دارد و زندگی آنان که همچون نشستن در دوزخ است.
با این حال، با وجود اینکه در اسلام، فقر و بینوایی مورد انتقاد قرار گرفته است، نگاه کاملاً محدود به ضرب المثل مورد تأمل قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه فقیر را به خاطر فقری که بر زندگی اش تأثیر می‌گذارد، شهروند جهنم در نظر می‌گیریم و طبیعتاً براساس مفهوم متضاد آن، ثروتمند را به عنوان ساکن بهشت در نظر می‌گیریم، این با مبانی دین و فرهنگ اسلامی و انسانی ما تفاوت دارد.
فقیر، ساکن جهنم و شهروند دوزخ خواهد بود، هرگاه فقر و بینوایی ایمانش را به خطر بیندازد و او را به جنایت و خیانت سوق دهد. ثروتمند شهروند بهشت خواهد بود، هرگاه حقوق مالی خود را ادا کند و با استفاده از مال و ثروتی که به طور مشروع کسب کرده باشد، به دیگران کمک کند.
اما سؤال قابل تأمل این است که آیا وجود اتصال ضروری بین فقر و زوال ایمان و بینوایی و خیانت وجود دارد؟ به عبارت دیگر، آیا فقیران و بینوایان برای ادامه زندگی چاره‌ای جز اینکه به جنایت و خیانت روی آورند ندارند؟ بدیهی است که اگر جهنم را به عنوان سختی و مشقت در نظر بگیریم، در این صورت دست فقیر در آتش جهنم فروزان است؛ اما مفهوم ظاهری ضرب المثل با این تفسیر تا حدی متفاوت است.
در هر صورت آنچه ظاهرا از ضرب المثل بر می آید این است که فقیر در ناراحتی و عذاب زندگی می کند چون نمی تواند در این دنیا بسیاری از نیازها و خواسته های خود را تامین کند.
