با جاذبه های گرشگری آرژانتین بیشتر آشنا شوید

جمهوری آرژانتین با تقریباً 3.8 میلیون کیلومترمربع در نیم کره جنوبی قاره آمریکا واقع شده است. در مرزهای خود با اقیانوس اطلس، از شرق با اروگوئه، پاراگوئه، برزیل، بولیوی و شیلی همسایه است. این کشور از نظر گردشگری به 6 منطقه و از نظر سیاسی به 24 استان تقسیم می‌شود.

آرژانتین دارای تنوع اقلیمی گسترده ای است. در دشت پامپه معتدل و مرطوب، در غرب پاتاگونیا سرد و مرطوب، در بین النهرین نیمه گرمسیری و در شمال غربی گرم است.

هر یک از استان‌هایی که آرژانتین به آن‌ها تقسیم شده است، جذابیت ها و مکان های دیدنی فراتر از تصور ما هستند. رشته کوه‌ها، تپه‌ها، دره‌ها، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، برکه‌ها، مزارع و صحنه‌های دریا مسافران را خیره می‌کند. شهرهای بزرگ و کوچک و همچنین شهرهایی که در یک زمان شبیه و متنوع هستند. هر استان تاریخچه ای برای یادگیری دارد. در ادامه به معرفی برخی از جذاب‌ترین شهرها و جاذبه‌های دیدنی آن می‌پردازیم.

جاذبه های گرشگری آرژانتین

کاتامارکا (Catamarca)

استان کاتامارکا بخشی از شمال غربی آرژانتین است. وجود کوه‌ها و آتشفشان ها این مکان را به یک مقصد ایده آل برای لذت بردن از ورزش‌هایی مانند کوهنوردی تبدیل می‌کند. جشن‌های مذهبی، از جمله جشنواره ویرجین دره، در پایتخت سن فرناندو دل واله د کاتامارکا، با فراخوانی جمعیتی که از همه نقاط استان وارد می‌شوند، برجسته می‌شود. آن‌ها می‌آیند تا ایمان خود را دست نخورده نگه دارند.

چشمه‌های آب گرم فیامبالا

آبی که باعث می‌شود احساس خوبی داشته باشید.

چشمه‌های آب گرم فیامبالا در چند کیلومتری تینوگاستا در مکانی شبیه رؤیا قرار دارد که در گذشته با آب‌های شفادهنده به مردم باستان خدمت می‌کرد. امروزه کاملاً ارزش بازدید دارد. فیامبالا، که در زبان مهاجران اصلی به معنی “آبی است که در کوه غوطه ور می‌شود”، یک شهر کوچک است که در چند کیلومتری شهر تینوگاستا واقع شده است. جدای از آب و هوای خوش خیام و گرمای آن، این مکان ادویه ای بی نظیر دارد. در استخرهای طبیعی که از کوه پایین می‌آیند، دمای آب از 38 درجه سانتی گراد تا 70 درجه سانتی گراد است و خواص معدنی آن را به دلیل قدرت درمانی و دارویی بسیار ارزشمند می‌کند. امروزه، ترمیم حرارتی یکی از رایج‌ترین روش‌هایی است که توسط طب سنتی و جایگزین برای رفع اختلالات تنفسی، گوارشی، گردش خون، روماتیسمی و پوستی انتخاب شده است. به همین دلیل این مکان توسط اکثر پزشکان کاتامارکا و منطقه توصیه می‌شود. این در سال‌های گذشته به یک روند تبدیل شده است. نه تنها نسل قدیمی از چشمه‌های آب گرم فیامبالا بازدید می‌کند بلکه جوانان نیز به دنبال آرامش در آب‌های گرم آن هستند.

مسیر Adobe

Adobe فقط یک ماده ساختمانی است، اما در Tinogasta به یکی از اجزای اساسی زندگی ساکنان آن تبدیل شده است. مسیر، همانطور که ساکنان تینوگاستا آن را می‌خوانند، راهی 50 کیلومتری است که از شهرها و دهکده‌هایی که 300 سال پیش احداث شده عبور می‌کند و به نظر می‌رسد توسط خدا فراموش شده است. همه چیز، از خانه‌ها و ساخت و سازهای قدیمی گرفته تا کلیساها و بناهای بی شمار با همان مواد و همان تکنیک ساخته شده است. کلیساهای خشتی جذاب‌ترین بناها برای بازدید کنندگان هستند. گنبدهای گرد، شکل‌ها و خطوطشان، قوس‌ها و به ویژه رنگشان، شبیه گل مایل به قرمز، آن‌ها را منحصر به فرد می‌کند. adobe یکی ازمناسب ترین مصالح ساختمانی است که بشر از آغاز زمان برای ساخت خانه استفاده کرده است. این مخلوطی از رس، چمن یا کاه، خاک و آب است.

استان کوردوبا (Córdoba)

گردشگری در کوردوبا با جاذبه‌های بی شماری مانند رودخانه‌ها و نهرهای آن، مناطق سبز و جنگلی بی انتها، هوای معتدل ومنظره های طبیعی بی نظیر آن بازدیدکنندگان این مکان ممتاز را در طول سال فریب می‌دهد. میراث اسپانیایی و یسوعی سنتی و مدرن، فرهنگی و تاریخی از هر نظر کلیساها مشهود است.

ویلا Villa General Belgrano

همه بازدید کنندگان چشم خود را در ماه اکتبر به ویلای جنرال بلگرانو دوخته‌اند، جشنواره ملی آبجو که علاقه مندان به آن را از سراسر آرژانتین و جهان جذب می‌کند. در شهر معمولی Cosquín، پایتخت فولکلور آرژانتین، جشنواره موسیقی و رقص سنتی آن همواره پذیرای بازدیدکنندگان زیادی است. سدها و مخازن، جاذبه‌های طبیعی و تاریخی-فرهنگی، علاوه بر آب و هوای مسحور کننده، استان کوردوبا را به یکی از خارق العاده ترین مناطق گردشگری تبدیل می‌کند. شاید به این دلیل که همه چیز را دارد و روز به روز در گوشه و کنارهای بی پایان خود از چیز جدیدی رونمایی می‌کند.

استان کورینتس (Corrientes)

استان کورینتس بخشی از منطقه ساحلی است که در طول سال از درجه حرارت بالا برخوردار است. رودخانه‌ها، تالاب‌ها و جاگوارهای معروف آن، تلاش مردم و سنت موسیقی آن Corrientes را به یکی از محبوب‌ترین استان‌های آرژانتین تبدیل کرده است. علاوه بر اینکه یکی دیگر از “محیط‌های ماهیگیری” قابل توجه است، شهر اسکوینا یکی از جذاب‌ترین شهرها در میان علاقه مندان به عکاسی منظره و پرنده است.

اسکوینا (Esquina)

اسکوینا سرزمین جزایر است که توسط رودخانه‌ها، نهرها و مرداب‌ها مشخص شده و نوع خاصی از طبیعت را پنهان می‌کند که در آن انسان نیز قهرمان است. یک دوربین عکاسی ساده اجازه می‌دهد از لحظات فراموش نشدنی لذت ببرید. اسکوینا از هر نظر با شکوه است. نه تنها امکان یافتن افراد دیگر بلکه خود ما نیز در این جزایر وجود داریم. گویی همه این‌ها در واقع برای ما نوعی آینه است که در آن ببینیم واقعاً چه کسی هستیم. کشف کاپیبارا، سمور دریایی، روباه، رؤیا، تمساح، لاک پشت، گوزن مردابی، خرگوش، آرمادیلو، کبک و همچنین انواع حشرات، با حرکت در اطراف دلتای اسکوینا، معمول و رایج است. می‌توان سبک زندگی پنهان شده این جزایر را مشاهده کرد. زندگی مردان و زنانی که رودخانه برای آن‌ها همه چیز است.

جشنواره ملی سوروبی

جشنواره ای نه تنها برای ماهیگیران بلکه برای کل شهر اواخر آوریل هر سال برگزار می‌شود. انتخاب ملکه، رژه مد، هنرمندان محلی و یک شام عالی. این نمایش محصولات منطقه ای و کشاورزی کل منطقه ساحلی است که برای بازدید کنندگان در دسترس است.

شب‌ها برای کسانی که با ریتم معمول این شهر زندگی می‌کنند طولانی تر می‌شود و ساعات خود را با صداها و موسیقی‌های اجرا شده توسط هنرمندان محلی و منطقه پر می‌کنند. بنابراین، آهنگ معروف “surubí”، نمادی از شهر است که در هر ایستگاه رادیویی محلی، هتل و رستوران پخش می‌شود.

بوندس ایرس (Buenos Aires)

استان بوینس آیرس، یکی از پربازدیدترین شهرها در آرژانتین است، دارای منظره‌هایی است که کاملاً متفاوت از یکدیگر است مانند، کوه، شهرهای بزرگ، دریاچه‌ها، دلتای پارانا و البته طیف گسترده ای از سواحل در آن را شامل می‌شود. ساحل آتلانتیک برای گردشگری ایده آل است. مکان‌هایی که در سفر به بوینس آیرس واقعاً نمی‌توانید از دست بدهید.

تئاتر روده بزرگ (colon theater)

یکی از باشکوه‌ترین خانه‌های اپرای جهان را به دلیل معماری و آکوستیک تحسین شده، از دست ندهید. تئاتر Colón که به دلیل آکوستیک خارق العاده و معماری خیره کننده خود مشهور است، همراه با La Scala در میلان، Opera Garnier در پاریس و Royal Opera House در لندن یکی از بهترین خانه‌های اپرای جهان محسوب می‌شود. این تئاتر که توسط فرانچسکو تامبورینی، ویکتور میانو و ژول دورمال طراحی شده و بیش از 20 سال ساخت آن به طول انجامید، در سال 1908 افتتاح شد و میزبان مهم‌ترین رهبر ارکستر، خواننده و رقصنده قرن بیستم از جمله ایگور استراوینسکی، هربرت فون کاراجان، دانیل بارنبویم، ماریا کالاس، لوسیانو پاواروتی، پلاسیدو دومینگو، رودولف نوریه اف، خولیو بوکا و ماکسیمیلیانو گوئرا بوده است. در سال 2010 پس از یک پروژه بلند پروازانه مرمت و بازسازی که توسط دولت شهر انجام شد، برای عموم بازگشایی شد. در این ساختمان همچنین کارگاه‌های لباس و موسسه مشهور Instituto Superior de Arte واقع شده است.

خانه صورتی (Casa Rosada)

از کاخ دولتی صورتی بوینس آیرس دیدن کنید.

Casa Rosada یا خانه صورتی، مقر دولت ملی آرژانتین است و دفتر رئیس جمهور را در خود جای داده است.

Casa Rosada در محل قلعه ای ساخته شد که توسط اسپانیایی‌ها در سال 1580 تأسیس شد و توسط نایب السلطنه استعماری اسپانیا مورد استفاده قرار گرفت. پس از استقلال، قلعه توسط معمار انگلیسی ادوارد تیلور به یک خانه آداب و رسوم بازسازی شد و بعداً، در سال 1862، ساختمان توسط رئیس جمهور بارتولومه میتر به عنوان مقر دولت وی انتخاب شد. بعداً جانشین وی دومینگو فاوستینو ساریمنتو ساختمان را گسترش داد و اعتقاد بر این است که برای مخلوط کردن رنگ‌های احزاب سیاسی مخالف (که فدرال‌ها از رنگ قرمز استفاده می‌کردند در حالی که اتحادیه‌ها از رنگ سفید استفاده می‌کردند) دستور داد رنگ آن را صورتی رنگ کنند تا تنش‌های سیاسی را از بین ببرد. یکی دیگر از توضیحات مشهور در مورد رنگ متمایز ساختمان این است که این رنگ در یک قسمت با خون گاو رنگ آمیزی شده است. طاق مرکزی توسط معمار ایتالیایی، فرانسیسکو تامبورینی، که همچنین مسئول طراحی اصلی تئاتر کلون بود، طراحی شد و در سال 1890 به پایان رسید.

کابیلدو (Cabildo)

تحسین این تالار شهر استعماری که به سال 1580 برمی گردد.

کابیلدو دو بوینس آیرس محل دولت استعمار اسپانیا در این شهر بود. این ساختمان که در اصل از خشت و کاه گل در سال 1580 ساخته شده است، در نیمه دوم قرن هجدهم ساخته شد، شاهد انقلاب آرژانتین در سال 1810 بود و به عنوان یک ساختمان مهم اداری در قرن اول استقلال آرژانتین خدمت می‌کرد.

موزه Cabildo

این ساختمان اکنون موزه ملی کابیلدو و انقلاب مه را در خود جای داده است و آثار و اسناد اصلی و همچنین نمایشگاه‌های تعاملی مربوط به دوران استعمار اسپانیا، حملات انگلیس در سال‌های 1806 و 1807 و اوایل استقلال را به نمایش می‌گذارد. این موزه در سال 2016 بازسازی شد و اکنون دسترسی به زندان سابق و اسناد تاریخی بیشتری را شامل می‌شود.

قبرستان Recoleta

ساعت‌ها در این شهر هزارتوی مردگان خود را گم کنید.

بیش از 6400 مجسمه، سارکوفاژی، تابوت و دخمه‌های بزرگداشت برخی از مشهورترین پسران و دختران آرژانتین، از جمله Eva “Evita” Perón، در این شهر هزارتوی مردگان قرار دارد. این قبرستان در سال 1822 به اولین قبرستان عمومی شهر تبدیل شد. نقشه آن توسط مهندس فرانسوی Próspero Catelin طراحی شد، وی همچنین کلیسای جامع شهری در Plaza de Mayo را طراحی کرد.

این مکان بسیار زیبا و شگرف همراه با گذرگاه‌های سایه دار و مقبره‌های مرمری برجسته غنی از Art Deco، Art Nouveau، سبک‌های معماری باروک و نئوگوتیک، نمادهای ماسونی و شمایل نگاری مذهبی قدرتمندکه بیش از 90 مقبره آن به عنوان آثار تاریخی ملی ذکر شده است، سالانه بازدیدکنندگان زیادی رابه خود جلب می‌کند.

هر گورستان یک داستان شبح دارد و Recoleta نیز از این قاعده مستثنی نیست. دیوید آلنو 30 سال به عنوان حفار قبرستان کار کرد، و با احتیاط پول خود را برای طرح خود و مجسمه ای از خود پس انداز کرد. گفته می‌شود به محض این که معماری که برای مجسمه سفارش داده بود کار را تمام کرد، آلنو به خانه رفت و خود را کشت. ظاهراً همچنان که روحش در سحرگاه راه‌های باریک قبرستان را طی می‌کند، هنوز صدای کلید وی شنیده می‌شود.

کامینیتو (Caminito)

در موزه خیابانی معروف و رنگارنگ بوینس آیرس قدم بزنید.

Caminito (مسیر کوچک، به زبان اسپانیایی) در La boca واقع شده است، یک موزه خیابانی از خانه‌های رنگارنگ، رنگ آمیزی شده معمولی از خانه‌های مهاجر است که در اواخر قرن نوزدهم و آغاز قرن 20 برای توصیف این منطقه در کنار دریا ساخته شد. کامینیتو مسیر یک جریان قدیمی را دنبال می‌کرد که زمانی به ریاچوئلو می‌ریخت و بعداً، پس از خشک شدن رودخانه، بخشی از مسیر راه آهن را تشکیل داد. پس از بسته شدن راه آهن، خیابان تا حد زیادی متروک شد تا اینکه در دهه 1950 گروهی از اهالی محل تصمیم به بازسازی منطقه گرفتند. ساختمان‌های اجاره ای ساخته شده از چوب و ورق فلز نمونه ای از خانه‌های معمولی، متزلزل و اشتراکی است که از اواخر قرن نوزدهم توسط مهاجران جنوایی ساخته شده است. بسیاری از خانه‌ها به دلیل سیل مکرر در گذشته بر روی پایه‌های برجسته ساخته شده‌اند.

گل رز باغ پالرمو (Palermo rose garden)

باغی با بیش از 18000 گل رز که در دریاچه ای در قلب پارک Tres de Febrero احاطه شده است. باغ گل رز (به زبان اسپانیایی rosedal) بیش از یک قرن قدمت دارد و جایزه بین المللی باغ تعالی را از فدراسیون جهانی انجمن‌های گل سرخ دریافت کرده است. علاوه بر گلهای رز، این دریاچه دارای یک پل تحت تأثیر یونان، آمفی تئاتر، پاسیوی اندلس و باغ شاعران با 26 نیم تنه از نویسندگان معروف از جمله آلفونسینا استورنی، دانته آلیگیری، ویلیام شکسپیر و خورخه لوئیس بورخس است. زمین این باغ و پارک اطراف آن متعلق به خانه رئیس جمهور آرژانتین خوان مانوئل دو روزاس بود تا اینکه در نبرد کازروس در 3 فوریه 1852 شکست خورد. کار طراحی باغ توسط شارل تایز، طراح فرانسوی آغاز شد و توسط شاگردش بنیتو کاراسکو در سال 1914 به پایان رسید.